Merhabalar.
Biliyorum sacma ama cidden benim icin icinden cıkılmaz bir hal almış durumda ve buraya yazmak istiyorum.
9. sınıf oğrencisiyim. İlk donem rahatsızlığım yuzunden neredeyse hic gitmedim ve 2. donem cat pat gittim. Ama sorun şu, karantina ve rahatsızlığım birbirine karışınca bende bir fobi oluştu. Okula gitmeye korkar oldum. Gittiğimde cok sıkıntı yaşamıyorum arkadaşlarım bana kotu davranmıyor tabii biraz yalnız kalıyorum. Kaynaştılar sonucta ama yine de hocalar bana anlayış gosteriyor. Onlardan şikayetci değilim. Ama bu histen kurtulamıyorum. Okul bitiyor eve geliyorum diğer gun yine aynı his aynı korku. Kalabalık oldukca gurultu oldukca boğuluyorum. Atlatamıyorum, ağlayacak gibi oluyorum. Kac kere bu korku yuzunden kendime zarar verdim. Belki basit gibi gorunebilir ama o kadar kotu hissediyorum ki anlatamam. Ayrıca yaşıtım kızlar coğunlukla sevgili vb. derdindeler, tabii olmayanlarda var genelde onlarla arkadaşım fakat yine de onlarda dışlamıyor değil. Erkekler icinde aynısı gecerli. Genel olarak yaşıtlarım ile cok anlaşamıyorum. Hep guvensizlik tedirginlik icerisindeyim. Rahatsızlığım hala bitmiş değil ve onun sıkıntısını da hala cekiyorum maalesef. Aileme korkumu anlatsam nafile. Bu sene kalırsan seneye başka okula gidersin, doğru duzgun okuyamazsın diyerek bağırıp cağırıyorlar. Acıkcası acığa gecmek istiyorum. Başka turlu yapabilir miyim bilmiyorum. Kendimde olsa calışırsam gercekten başarılı olan biriyim. Okulda cidden yapamıyorum. Yardım alacak tek bir kişi bile yok şu an ne yapacağım bilmiyorum.