Okul korkusu ve okulda başarısızlıkOkulların acıldığı bu gunlerde tum anne ve babalardaki ortak korku, cocuklardaki oluşan korkuyla benzerlikler gosterir. Ebeveynlerde, cocukların okula olan adaptasyonundaki gucluklerle nasıl baş edecekleri ile ilgili kaygılar, soru işaretleri, bazen onları cocuklarından uzaklaştıran bir yoksunluğa iter.
Cocuklar psikososyal ve zihinsel gelişimleri sırasında karşılaştıkları zorluklarda, bulundukları gelişim donemine uygun olarak farklı tepkiler vermektedirler. Kreşe başlama, oğretmen değişikliği, yakın cevreden sevilen birinin hastalığı ya da kaybı, anne baba tartışması ve kardeş doğumu gibi yaşam olayları karşısında zorlanmakta, belirli bir uyum sureci yaşamaktadırlar. Uyku saatlerinin de değişmesiyle bazen cocuklar okula gitme konusunda zorlu saatler yaşarlar. Anne ve babaları okula gotururken ya da okuldan alırken bağırarak protesto ederler. Okula gitmeyi reddetmelerine coğunlukla baş ve mide ağrısı gibi fiziksel şikÂyetleri de eklenir. Sınıfın cok zor ve sıkıcı olduğundan da yakınabilirler. Kotu niyetli oğretmenlerinin onlarla uğraşacağından korkarlar. Cocuk bu şikÂyetlerini ailesine iletebilir ya da eve gitmesine izin verilmesi icin oğretmene veya okul mudurune anlatabilir. Cocuğun okula gitmek istemeyişi genellikle evden veya anne babadan ayrılma korkusuyla ilgilidir. Bazen, cocuklarından ayrıldıkları icin kendileri de huzursuz olan anne babalar cocuğun aklına bilmeyerek okul korkusunu sokarlar.
Cocukların daha sonra kullandıkları, kolayca fark edilmeyen sinyaller verirler. Cocuklar da bir okul gununu evde gecirebilmek icin anne babalarının zayıflıklarından faydalanırlar ya da onların bu samimi ayrılık korkularını benimserler. Şu duşunceyi onlara hissettirmek dikkat edilmesi gereken bir durumdur "Eğer Annem evden ayrılıp okula gitmemde tereddut yaşıyorsa belki de gercekten ortada endişelenecek bir durum vardır". Bu, cocuk dunyasında okulla bağlantısını koparacak derin travmalara neden olabilmektedir. Boyle bir durumda yapılabilecek şeyler aslında cok da zor değildir. Sadece davranışınızın cocuğun okul hayatını doğrudan etkilememesini sağlamak ve cozumsuzluğu kendinizce doğrularla kapatmamak.
Bunlarda size birer cozum olacaktır;
Baş ağrısı karın ağrısı gibi, cocuğunuzda fiziksel yakınmalar olduğunda uşenmeden kontrol ettirmemek icin doktora goturun.
ŞikÂyetlerinin patolojik olmadığını fark etmesini sağlayın.
Eve geldiğinde sınıf calışmaların sıkıcı ve karmaşıklığından veya okul arkadaşları ve oğretmeni ile ilgili konulardan şikÂyet ediliyorsa okulu ziyaret edin.
Ona guven verici konuşmalar yaparak korkuları hakkında konuşmaya teşvik edin.
Onu yatıştırın ve gun boyunca nerelerde olacağınız, okulda acil bir durum olduğunda cocuklarla kimin ilgileneceğini ve korkuları olduğunda okulda kimlerle konuşabileceği hakkında bilgi verin.
Neden ne olursa olsun okula duzenli devam etmesi konusunda ısrarlı olun.
Orneğin yakınmaya devam etseler de giyinmesine, servise binmesine ve okula kadar yurumesine yardım edin.
Muhalefet etmeye devam etseler de sınıfa girmesine eşlik etmek, sırasına yerleştirmek ve ardından hemen sınıftan cıkmak gibi konularda ısrar edin.
Eğer sorun bilhassa zor ise; Cocuğun bir iki saatliğine, daha sonra yarım gun, sonra da tam gun okula gitmesini sistematik bir yaklaşım kullanarak sağlayın.
Gun icinde sizi once iki kere sonra bir kere aramasına izin verin.
Daha sonra bu ayrıcalığı ortadan kaldırın.
Odul metodunu kullanın. Okula devam etmesi ve muhalefet etmemesi karşılığında evde ya da okulda başka ayrıcalıklar sunacağınızı soyleyin.
Kesinlikle unutmamamız gereken cocuğa bu konuda zafer kazandırmamamız gerektiğidir. Bir kez bile olsa cocuğun kazanmasına izin verirsek sorunun daha derinleşeceğini goz ardı etmemeliyiz. Eğer, belirli gun veya hafta okula devam zorunluluğu varsa ve cocuk bu sınırı zorlamaya calışıyorsa, bu noktada pes etmek, en başa donmek demektir.Bu sorunu asla tek başınıza cozmeye calışmayın. Yardım istemekten cekinmeyin.
Bu sorun genellikle anne baba ve okul personelinin birlikte cabalarıyla aşılabilecektir.
Okulda başarısızlık; oğrencinin gercek yeteneği ile okuldaki başarısı arasında gorulen farklılıktan ortaya cıkmaktadır. Okul başarısızlığı gosteren cocukların okul başarıları, gercek yeteneklerinin altında seyretmektedir. Bu cocuklar, genellikle yeteneklerini kapasitelerinin altında kullanmaya programlanmışlardır.
Elbette bu programlamayı yapan kadar buna zemin hazırlayan anne babanın da kabahati vardır. Amac sucluyu tespit etmek değil programlamayı asıl olması gereken haline donuşturmektir. Eğer bunu yapmaz isek eğitimde başarısızlık ust uste yığılır, birikerek coğalır. Bu nedenle başarısızlığın mumkun olduğunca erken fark edilmesi onemlidir. Okul yıllarının ilk donemlerinde fark edilen başarısızlık, ilkoğretim suresince duzeltilmezse, cocuğun tum okul yaşamını etkileyebilir.
Başarısızlık cocukta coğunlukla amac ve değer eksikliği, aşağılanma sonucu duygusal orselenme, olgunlaşmamış ilişkiler, kendini ve başkalarını yeterince değerlendirememe, endişe ve huzursuzluk gibi belirtilere neden olur. Bunlara ek olarak, yetersiz calışma alışkanlığı, dikkati yoğunlaştıramama, hayal kurma, aşırı hareketlilik, odevlerini tamamlayamama ve organize olamama gibi davranışlar oğretmenler tarafından gozlenip belirlenen tipik ozelliklerdir.Başarısızlığı yaşayan cocuk, genellikle sınıfta sessizlikle, odevlerini hazırlarken dikkatsiz ve ihmalkÂrlıkla kendini ele verir.
Sınıf arkadaşlarıyla surekli tartışır.
Otoriteyi kabul etmek istemez.
Sınıfta ya hic derse katılmaz ya da cok az katılır.
Zamanını başta kalem yontma ve kemirme olmak uzere, her ceşit eşya ile oynayarak, cevresindekilerle konuşarak ve onları rahatsız ederek gecirir.
Sırasında sallanır. Yazılı calışmalarından nefret eder. Eğer zorlanırsa baştan savar.
Peki, neden bazı oğrenciler okuldan hoşlanıp, oğrenmek icin caba sarf edip, yapabildiklerinin en iyisini yapmaya calışırken, diğerleri okuldan nefret etmekte, zorlukla odevlerini yapmakta, buna bağlı olarak başarıları, kapasitenin altında olmaktadır.
Okulda başarısızlığı uc temel faktor etkilemektedir:
1-Ev ve aile ortamı
-Ozguven
-Otonomi, kendi kendini yonetme
-Gudulenme (Motivasyon)
-Başarı konusunda anne ve babanın tutumu ve desteği
-Ebeveynin aşırı baskısı
-Ebeveynin beklentisi
-Stres oluşturan olumsuz ev koşulları.
2-Bireysel ozellikler
3-Okul ve oğretmen,
Yaşadığımız hicbir sorun yoktur ki mutlak cozume kendi başımıza ulaşabilelim. Yardım almak kendimize ve cocuğumuza olan saygımızı artıracak, yanlışlarımızın farkına varabilecek aynada kendimizi gorebilmemizi sağlayacaktır. Cozum icin sorunu iyi tespit etmek kadar uyguladığımız yontemde onemlidir.
Mutlaka ilk adımı atın...
Sabırlı sakin ama mutlaka diz cokerek, onlarla aynı seviyeden dunyayı gormeye calışın.
Onların buyukluğu ile bu kocaman dunyaya bakın.
Anne ve baba olarak yaşadığınız tecrubeleri değil, onun sizin anlattıklarınızdaki ayrıntılara verdiği onemle duşunun.
Hepsinden onemlisi bir birey gibi onları dinleyin iletişime gecin.
Tum bunlar ve yapabileceğiniz daha o kadar cok şey var ki. Ne yazık ki, artık bizi buyuten ebeveynlerimizin yaşadığı o samimi ve kapıların pencerelerin kilitsiz bırakılarak yaşandığı dunya yok. Cocuklarımızı korumak yerine onlara kendilerini koruyabilecekleri ve başarılı bir hayat kurabilecekleri yarınlar sunma gorevini ustlenelim.


[h=2]Gaziantep Pratisyen Hekim uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]