Okul cağı olarak bilinen bu donemde cocuk, evde kazandığı eğitimin sınandığı okula başlar. Oğrenmeye, sorumluluk yuklenmeye, işleri ve disiplini paylaşmaya hazır duruma gelir. Oğretmenin kişiliğine onem verir ve onunla ozdeşim yapar. Bu şekilde, okulun oluşturduğu fırsat ile -anne babanın dışında- ozdeşim figurlerinde artış olur. Cocuk, oyuncak otomobilleri, bebekleri kırıp birleştirmek, bulaşıkları kurulamak gibi bazı işleri yapabilme yeteneğinde olduğunu kanıtlamak gereksinimindedir. Bu donemdeki cocuklar icinde bulundukları kulturun arac gereclerini nasıl kullanacaklarını merak ederler; uretime yonelik ilk adımları atmak isterler; calışma duygusu gelişir. Erkek cocuklar kızlara gore daha fazla ev dışında oynarlar ve yarışmacı oyunlardan hoşlanırlar. Kızlarda 9-11 yaşlarına doğru pubertenin ilk belirtileri oluşmaya başlar. Goğusler buyumesi, olumlu vucut algısıyla ve arkadaş ilişkileriyle korelasyon gosterir. Başkalarının gucsuzluğunu, eksiğini bulup cıkardıkca, kendilerini daha guclu gorurler. Yaşıtları arasında alay etme sıktır. Genelde hemcinsleri ile oynarlar. Akran ilişkileri cocuğun ruhsal olgunluğunun onemli bir olcutudur. Bu donem herhangi bir nedenle sağlıklı gelişemediğinde, orneğin okuldaki veya akran ilişkilerinde başarısızlıklar, yetersizlik ve aşağılık duygusunun gelişimine zemin hazırlar. Calışkanlık ve aşağılık duygularının catışmasını yaşayan cocuk, bu donemde başarılı olduğunda yetkinlik (uğraştığı alanda yeterli olma) duygusu kazanır.

[h=2]İstanbul Cocuk Psikolog uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]