Pratfall etkisi
Mukemmel olma arzusu insanoğlunun gunumuzdeki vebası. Ne ırk tanıyor ne cinsiyet. Her yaşta gozlemlenir halde. Doğamızda mevcut olsa da beğenilme ve takdir edilme isteği, normalin cok cok ustune cıkmış durumda.
Kimsenin tek başına edindiği bir sorun değil bu. Uzman olduğu zannedilen kişilerin aktarımı, ya da gercek uzmanlardan, yanlış anlayıp aktarılan sacma sapan mutlu olma, mukemmel olma, herşeyin en iyisi olma bilgisi. Haliyle elalem ne der’in icine hapsolmuş, yapmak zorundayım’ın yukunu sırtlanmış, hata yaptığında kendini rezil olmuş sanar hale geldik.
Mukemmel anne, mukemmel baba, mukemmel cocuk. Hep mutlu olma durumu. Hata yok, acık yok gibi ornekler uzayıp gidiyor. Daha once bununla ilgili detaylı yazı da yazmıştım hatırlayanlar olacaktır mutlaka.
Pratfall Etkisi tam da bu konunun icinde yer alıyor. Bir araştırma yapılıyor Kaliforniya Universitesinde, bu araştırma ile Psikolog Elliot Aronson şu sonuca varıyor; hata yapan kişiler, ya da sakarlık gosterenler karşısındaki insanlar tarafından daha sevimli ve icten bulunuyor. Cunku mukemmellik anlayışı mesafe ve ulaşılmazlık algısını oluşturuyor.
Hata canlıya ozgu. Hatasız kul olmaz sozunden yola cıkarsak birini mukemmel ve hatasız duşunmek karşısındaki kişiye irrite etmeye yetecektir. Aynayı kendimize cevirdiğimizde ise hata yapmamak adına uzun uğraşlar vermek, kendimizi başkalarına kanıtlamaya calışmak, hep mutlu olmak zorunda hissetmek, ve mutlu olmak icin ekstra cabalar sarfetmek, herşeyin en iyisi benim demek adına başkaları ile yarışmak ve bunun gibi bir cok ornek, kulağa bile ne kadar zor geldi baksanıza?
Hatalarınızla yuzleşin,barışın. Hatalarınız gecmişin pişmanlığı değil, geleceğin ışığı olsun.

[h=2]Antalya Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]