İlginc bir başlık, yaşadığım guzel ve nostaljik anılara dayanarak bunları soyluyorum. Muhtemelen coğunuzun birden fazla YouTube hesabı vardır, benim bir suru var. Ancak bunun ozel yani benim sadece bir hesabı aktif olarak kullanmış olmam. Bazen gidip duşunuyorum, neden eskisi gibi mutlu değilim diye. Neredeyse 16 yaşındayım ve 11-12 olduğum zamanlardan beri 8-9 ve 10 yaşında olduğum zamanlara imrenirim, ozellikle 9 benim icin cok onemli. 2016 yılı hayatımın neredeyse yarısını oluşturuyor gibi geliyor, belki yarısı olmasa bile %30 civarını oluşturuyordur. Yaşadığım şeylerin, ilk deneyimlerimin ve bazı derslerin coğunu aldığım yıl. Bir insanın cok nadir rastlayabileceği şeylerin coğunu yaşadığım yıl. Epey trajik şeylerin yanında guzel şeyler de yaşadım tabii. Hani hepinizin bildiği bir tablet kasası vardır, ya 100 ya 200 liraya satılır. İşte oyle bir tabletim vardı, ariana diye bir marka. Zaten bu kasayı kullanan markalar Everest, ariana, Alcatel, pepe tablet ve adını hatırlayamadığım karman corman Cin kokan markalar. Benim de coğu arkadaşım gibi duzgun kullanabildiğim ilk tabletim boyle idi. Coğu oyunu acmazdı ama az Cin modlu APK Shadow fight oynamamış değilim o tabletten. Unutmadan o efsane kasayı atayım size:




Boyle bir kasa idi. En klasik yani ustte bulunan fonksiyon tuşlarının olduğu bolum kalın iken kameradan sonrasının ince olması ve ekran paneli kasaya gore kucuk olduğu icin ekranın yanlarından panele bağlanan siyah kısım idi. Konuyu saptırmayalım. Benim bu tablette kullandığım sacma sapan bir YouTube hesabı vardı, hatta iki tane vardı. Ben yıllar sonra o hesabıma girdim ve onerilen videolar bolumu muhteşemdi. Enes batur happy wheels ve GTA 5, Burak oyunda Minecraft, oha diyorum testleri, liste delisi videoları, han kanal, hungry shark videoları, arda Gaming TR gibi bir ismi olan ve Shadow fight ceken bir adam, en guzel YouTube introları 2016-2015 tarzı videolar vardı. Gercekten cok duygulandım. Hemen gecmişe, beğendiğim videolar ve daha sonra izle bolumune baktım. O yıllara dair unutmuş olduğum bir suru anım canlandı. Resmen gecmişe gittim, tabii sonra geri geldim. Ozellikle kemik Minecraft videoları cok duygulandırıcı idi. Şu an utanc verici olarak nitelendirdiğim coğu şeyi yapmışım meğer. Ayrıca bozalı cok oldu dediğim insanları eski haliyle tekrar gordum, anılarım depreşti. Duz oyun anısı falan eğil, arkadaşlarımla inşatta ustune durbun niyetine plastik boru takılan ağac dallarıyla oynadığımız "silahcılık" oyunu aklıma geldi. Sapan yapıp kedi, kuş avlayıp satma ve tuzak kurma cabalarımız aklıma geldi. Ağac ev yapma ve ceşitli yerleri kendime "us" secip silahlarımızı(muhtemelen sapan, sivri taş, tuftuf, tuzak malzemeleri, tuftuf mermisi yani yenmiş cetlemit, balle ipi, kızılcık veya yemiş ağacı dalından yaplmış yay ve oklar, soğut ağacından yapılmış duduk, bisiklet parcaları, paslanmış ceşitli eski aletler) koyma cabalarımız aklıma geldi. Tabii sonra sıkılıp gunumuze geri dondum. Sadece birkac video silsilesi bana cok guzel bir flashback yaşattı. Bu guzel anı sizinle paylaşmak ve olabilirse başkalarının da bunu yaşamasına vesile olmak istedim.