Aslında tamamen baskıcı demek yanlış olur. Kendimi bildim bileli ailemin diğer fertlerinin sorunlarının evde konuşulması ile buyudum. Ailem bunları yanımda konuşup ders almami istiyorlardı. Bak bunu yaparsan boyle olursun. Alkol, sigara alırsan soyle olursun. Aslında kısmen haklılardı bunu yaparken cunku sigara yuzunden 1 dayımı 1 de amcamı kaybetmiştik. Ama bence bunu biraz aşırıya kacırıp ustumde baskı kurdular ve bu da bende merak oluşturdu. Sigara hic kullanmadım kullanmayı da duşunmuyorum ama merak ediyorum. Artık resit olmak uzere olan bir bireyim ama yine de yakalarlarsa kızacaklarından eminim. Beni sasirtan da bu. Neden bu kadar kızmak gerekir ki? Neden bu kadar yapma etme diye baskı kurulur ki? Iyiligimi duşunurken aşırıya kacıyorlar ve ben kullanınca da haksız oluyorum. Bu ne kadar mantıklı? Bunu ailemle konuşsam yuksek ihtimalle yine haksız cıkarım ve ne halt edersen et tarzı şeyler duyarım. Abimde de sigara kullanmaya başladığını oğrendikleri ilk an boyle aşırı tepki vermemişlerdi hatta babam gulup bozuntuya vermemişti ama aylar sonra sinirlenip kızdığı oluyordu ama yine de en iyi babalığı yapmaya devam ediyordu. Kafam cok karışık diyelim. Alkole vurup duruyorum kendimi bu tarz olaylar yaşayan pek arkadaşım da olmadığı icin anlatıyorum yardım ediyorlar ama pek etkisi olmuyor. Cok karışık her şey.