.





sustum..siz sebebini bilmeseniz de olur...
konuştuğum
zamanlarda da tanırdım ben sizi...


"Bir ben vardı icimde cok sevdiğim
Kactım kendimden cok uzaklara
Baka kaldım ardından umarsızım..!
Yakmış başımı duşmuş uzaklara.."


oysa soyleyeceğim ne cok şey vardı hayata dair..daha cok
gulecektim,daha cok sevinecektim ve mutluluk olacaktı
gozyaşı sebebim ama sustum..sebebini sormayın,siz cok iyi bilirsiniz..


sustum..kanayan yaralarıma tuz bastım yani...sızladı tenim..
o kadar cok yandı ki canım..ama siz bilmezsiniz..sizin
kanayan yaralarınınz olmadı hic,kanattıklarınız oldu hep..
tuz bastıklarınız değil,bastırdıklarınız..bu yuzden yanmadı
canınız sizin..can yakmaktan fırsat kalmadı...



"Başka bir denizde yuzuyorum artık
Derinlere dalmaktan korkuyorum!
Herşeyi olduğu gibi kabullendim
Neden incittiniz diye sormuyorum.."



evet sustum..acılarımı anlatmamak icin..!!bilmeyin ne denli ağır
yaralarım,kaybettiğim kan ne denli cok gormeyin..!
sustum konuşmuyorum..zehirdir kelimelerim
duymayın!!oyle kolay değildir beni dinlemek..can yakarım konuşursam,
kanatırım,kapatılamaz yaralar acarım..
ısrar etmeyin....ben yine sizin icin sustum..anlayamazsınız..



nefret değil suskunluğum..kin asla değil..ben o kadar
basit duygular beslemedim hic..!sustum..size sustum,
kendi icime kan kustum..yoruldum..gidiyorum..



"Taş duvarlar ordunuz
Beni kime dondurdunuz..!
İcimde yanardınız
Nihayet sondurdunuz.."




​