Merhaba arkadaşlar. Kendimi her şey olarak eksik hissediyorum, hicbir şeyim tam değilmiş gibi hissediyorum. Konuşma problemim var bunu aşabilirim ama onu aşmaya başlayacak enerji yok, konuşmayı cok istiyorum beni ozgur hissetiriyor konuşmak, konuşamadığım zaman tutsak hissediyorum kendimi bu da beni daraltıyor yani her bir kelimeye başlarken veya yalnız iken konuşma problemimi duşununce. Derslerimde başarılı birisi olamadım bunu calışacağım babamla anlaşmaya bile girdik yani beni ders calışma icin motive aracım var ama bu bile bazen işe yaramıyor, karadeliğe girmiş gibi hissettiriyor bana dersler -okul dersleri- kendimide pek beğenemiyorum evet erkek ve kız arkadaşlarım diyor iyisin tipsiz değilsin diyorlar tamam eyvallah diyorum ve evet bu duruma mutluyum yani ben kendime normal geliyorum 10 uzerinden 5 geliyorum kendime. Giyiniş tarzım yok bu yıl okul başlamadan alışveriş yapma planım var ama ne yapacağımı bilmiyorum neyi secmem lazım bilmiyorum yani tek başıma bir karar alamıyorum ama almak istediğim kategori belli ama onu nasıl bulacağım konularına girince cıkamıyorum hep yanımda bir destekci olsun "bu guzel oldu" "bu kotu oldu" "başka rengini deneyelim mi?" diyen birisi olsun istiyorum. Normal hayatta da karar veremem mesela bir şey yazacağım birisine onu yanımdaki buyuğe sorarım "bunu yazmam uygun mu" diye ve bunu isteyerek yapmıyorum sonra oturup duşununce kendimi etrafa muhtac hissediyorum. Cok uzattım biliyorum ama bir konuda hepsini toplamak istiyorum. Kendimi yeteneksiz yani vasıfsız goruyorum arkadaşlar yani hicbir hobim yok. Yuzmek, gitar calmak, şan eğitimi, satranc, futbol, basketbol hicbiri bende yok varsa da yuzustu var oyle hobi haline getirdiğim yok. Etrafımdakilere bakıyorum yuzmeyi bilen var, hikaye yazan var, satranc oynayan var, futbol kursuna giden var, arkadaş ortamında "gitarcı" diye adlandırılan var ve bunları gordukce moralim bozuluyor. Bunlarda beni eksik hissettiriyor. Mesela ben sohbet acamam bu huyumu beğenmiyorum atıyorum "-gunaydın +gunaydın" gerisi bende yok devamını getiremem bilemem yani konuşma problemim yuzunden hayatımda 1 saatten fazla birisiyle konuşmamışımdır durmadan bu yuzden bilemiyorum bu tur şeyleri. Bir kız olsam kendime bakar mıydım diyorum neden bakayım ki? Giyiniş tarzı guzel değil, bir hobisi yok, 15-16 yaşına gelmiş ama daha konuşmayı bilmiyor, yakısıklı değil (goreceli bir kavram bu tabii ki) ben neden bununla arkadaş olayım neden konuşayım? Boyle derdim bir kız olarak şu anki halimi yorumlasam. Aslında cok şey yapmak istiyorum ama olmuyor yani zamanın yetmeyeceğini duşunuyorum, mesela; 10. sınıfa gececeğim bu yıl ve okulun ilk gununden derse duzenli şekilde calışıp bu yılı taktir alarak başarı ile kapatacağım ve bunu yaparken konuşma problemimede gunde 2 saat harcamam lazım ve gitar kursunada gitmek istiyorum bir hobi olsun amacından ve arkadaşlarımla gezmek istiyorum. Gunumu hesaplayınca aslında yetmeyecek gibi geliyor. 8 de kalkıyorum oğlen 5'te okuldan eve geliyorum, dersleri yapsam 2 saat ortalama desek saat 7 olur, gitar kursuda okuldan sonra olacak desek 1 saat desek ona da saat 5'ten 6ya kadar gitar oradan eve geldim ders calışayım dedim saat 8 oldu, konuşmama zaman ayırmam lazım 2 saat oldu saat akşam 10 yani 22.00 ve ben bu 2 saattede internete bakacağım oyun oynayacağım ya da ailemle zaman gecireceğim ya da arkadaşlarımla konuşacağım ve saat 00.00 olunca da uyuyacağım ve bu zaman bana az geliyor ve bu dediklerim değişecek birisi 3 saat diğeri 30 dakika derken belki de zaman kalmayacak. Bu durumda kendimi işlevsiz hissettiriyor cunku gencim ben yani gezmem lazım gibi geliyor ama geleceğimi onemsiyorum, bilmiyorum kısaca. Bu kadardı arkadaşlar dinlediğiniz icin teşekkur ederim, icimden gecenleri dedim umarım yanlış anlaşılmam.