Mesela ben bir olay anlattım diyelim. Orneğin biriyle tartıştım, insanlar hemen kendi arkadaşının yanında olmayı tercih ediyor. Neden ki, yani haklı haksız diye bir şey yok mu sizin icin? Ya da diyelim ki kaygılısın veya depresyondasın, insanlar hemen o kişiye amaan takma kafaya hayat gelip gecici, deprasyon icin de bak bir de Afrika'daki cocuklara sen cok ustunsun onlardan tarzı soylemleri oluyor. İnsanların bence bazı psikolojik şeyleri oğrenmesi gerekiyor. Daha doğrusu birinin oğretmesi gerekiyor. Bazı kişiler deprasyon gecirse bile bilemeyebiliyor ve hala mutsuz olduğu icin kendini sucluyor. Depresyondaki kişilerin kendilerini başkalarıyla kıyaslamasına sebebiyet veriyor insanlar. Neden herkes bu kadar duşuncesiz diyorum icimden ancak dediğim gibi kimse oğretmediği icin ne yapılması gerektiğinden haberi bile olmayabiliyor insanların. Orneğin bir bakış bir insanın hayatını sona erdirmesine bile sebebiyet verebilir psikiyatride. Eğer biri size derdini anlatıyorsa onu dinlemenizde ve o sırada sadece onu anladığınızı hissettirmenizde cok buyuk bir fayda var. Cunku fark ettiyseniz insanlar sadece guvendikleri kişilere dertlerini acıyor. Onu, anlattığına pişman ediyormuşsunuz gibi geliyor bana. Siz bu konu hakkında neler duşunuyorsunuz ve siz ne yapıyorsunuz? Size de boyle yanlış yaklaşan arkadaşlarınız oluyor mu? Şunu da soyleyeyim herkes birbirinin psikoloğu olmak zorunda değil ama kişi daha anlattığını bitirmeden amaaan boş ver kafaya takma cok basit gundelik şeyler bunlar falan demek kufurden daha ağır hakaretler bana gore.