Yaklaşıyor sonbahar
Olumun adı dokunuyor dudak uclarıma
Yeşil bir sis
Karanlığımı boluyor
Ve bir ses;
“hadi ol!” diyor
Alnıma duşen cizgilerin
Parantez iclerine mahsur kalıyor hayat
Asfalt cizgilerinde kayıplığım artıyor
Sokaklar buyuyor adımlarımda
Gidilmeyen tum şehirler “sen” oluyor
“ben” yabancı bir cığlık kalıyor duşlerine
Varlığıma bir sıfat bicilmiyor derinlerinde
Dilimden duşen son yalanım!
satır aralarımda bulunmazsın.
Kac kalan olmanın paydasında yazıyor ki adım?
Verilmiş sozlerden inciler dizerken bileklerime
İnandığım tum sozcukleri
Unutulmuş cumlelerin icine sığdırdı “her kimse”
Şimdi ise
Sularımda yağmalanırken ateş
Devrik bir cumle oluyorum
Yalan-yanlış sevdiğim tum masallara…
…
