Senden sonra hic acım olmadı
Ne deliliğim kaldı sevdadan yana ne de aşka inancım bir damla
Oysa ben seni severken hic acı cekmemiştim
Ne olduysa, sen beni sevince oldu
Bir zaman varlığını arzulayan gonlum
Yeri geldi yokluğunu aradı durdu
Yazık, sevilme sureni kendin kısalttın
Artık donmesen de olur
​

Hem sen, yokken daha guzeldin
Hem sen, varlığında tanıdığım sen değildin
Yine sevilirdin bu kadar
İnan donuşune bağlı değildi sevdamın ağırlığı
Yokluğuna ve imkansızlığına direnmek,
Herşeyden daha anlamlıydı
Eğer donmeseydin, ne yapar ne eder gozlerini tedarik ederdim biryerlerden
Elini en karanlıklarda bulup tutardım
En azından oyuncağıyla oynayan cocuk gibi kırmadan, kırılmadan
Kendi kendime severdim seni,
Artık donmesende olur, ​

​

Herşeyin ikincisi yenilgidir,
Her donuş ispatıdır biraz da kaybetmişliğin
Maluptur ileriye bakamayan
Bakamaz ki bir turlu pişmanlığından
Onu tutar geride bıraktığı her neyse
Daha da bağlanır ardında kalana
Terkedilen cabuk buyur, huzun kalana duşsede
Pişmanlık hep gidenin payına
Ayrılık zor zanaat, kimse yuzde yuz gulemez
Kimse yuzde yuz gidemez
Giden donuyorsa, sevdiğinden değil kaybettiğindendir
Ve aradığını bulamadığından
Donene kapıyı acmayın
Sevseydi o, gitmezdi hic bir zaman
İşte bu yuzden donene kapılarınızı birdaha asla acmayın
Ve sen
Gelme
​

O kapı hic acılmayacak sana
Eski ruzgarların sozu gecmez terkettikleri dağlara
Geceye yeni şiirler gerek, gemiye yeni fırtına
Her eylule başka yağmur
Kalana taze baharlar lazım
Ve gidene biraz yurek
Kacanlar pişman şimdi
Kalanlar, sevmeye devam edecek. ​

​

Şimdi biz ayrıldık ya
Birkac gun sendeleyerek yururum
Ayağım takılsa da duşmem
Yine doğrulurum biliyorum,
Yaşadığım tum aşkların uzerine yemin ediyorum
Ben artık senden vazgeciyorum.​