

Kara calınmış gunlerin ertesinde ellerinde guneşlerle gelen yar
Huzuru icirdiğin yureğim şimdi huznu iciyor ellerinden bilesin
Yureğine kanatlanan yureğin kanadı kırıldı kanıyor
Goğe ucurduğum umutlarım vuruldu bir bir
Huzun ki yokluğuna katık ettiğim
Yine dolandı eteğime peşimi bırakmıyor


Adının her harfini gozyaşıma cizdim ve titrek bir yurekle yokluğuna ektim
Sen avazın cıktığı kadar susarken ben taze cığlıklar yeşerttim san
Nefes nefes acıyı yonttum adınla
Yokluğuna buladım ellerimi
Yuzume boluk porcuk diktiğim yamalı guluşlerdeyim şimdi


Ah yar
Ah yoluna can diye diye benden gectiğim
Ah suskuların şahı
Bir cozebilsem boynuma doladığın sessizliğin duğumunu
Bir yudum harf duşse hisseme alfabenden
Yalın ayak cıktığım yokuşlarında duşmeden bir yuruyebilsem


Oyle bir acı ki bu! nasıl anlatılır bilmem
Kırsan kırılmaz buksen bukulmez
Ateşler yakmaz sular sondurmez


Soylesene yar
Hasretini adımlasam kac adımda biter?
Ozlemin kac nefestir saysam?
Bilemessin ki
Akla sığdıramazsın bu denklemi
Nasıl anlatayım ki daha hal-i pur-melÂlimi


Sen yine sukutu giyin yar
Dilersen hic konuşma
Ben kelamlarımı curuttum yolunda
Carpsada bir tokat gibi yuzume her harfi yoluna heceledim


Ve bilesin ustune aşkı giydirdiğim
Soz verdim ben bu yureğe
Hicbir harfi sensiz bir cumleye kurban etmedim
Elem Nar