9. sınıf cok guzeldi be gencler. 10. sınıfa gelince adeta buyuk bir ruhani buhran yaşadım. 9. sınıftaki neredeyse tum arkadaşlarım gitmiş. Diğer sınıf ile birleştik onlar ile de zaten muhabbetim yok ve yakınlaşmakta istemiyorum pek alışık değilim. Cok sevdiğim bir oğretmen okuldan gitti, ailem ile aram giderek acıldı zaten anlaşamıyorduk o kadar. Sevdiğim kız cevremden uzaklaştı ve adeta ortadan kayboldu. Ona ulaşabileceğim tek yer olan Instagram'ını da dondurduğu icin ulaşabileceğim bir yer kalmadı. Ve bunların hepsi son 30 gun icinde oldu. Cidden kendimi o kadar kotu hissediyorum ki. Hep "daha kotu ne olabilir" derken cidden oluyor. Zaten 9. sınıfta yalnız bir insandım daha da kotu oldum. Bunu yazarken bile boğazımda garip bir his var. Zaten kac gundur ağlamak istesem bile ağlayamıyorum uzun zamandır ağlamadım diyebilirim. Bir cozum aramıyorum aslında zaten cozulebilecek bir şey yok sadece ortada kaldım adeta cok sinirim bozulmaya başladı.