Bu surecte filolarda yarı omrunu tamamlayan A-10'lar Turkiye dahil birkac NATO ulkesine teklif edildi. Turkiye ucakları inceledikten sonra hem ucakların yaşlı olmalarından cekindi hem de bu ucakları işletmesi, yeni bir altyapı kurması masraflı olacağından dolayı teklife sıcak bakmadı. Ayrıca ucakta kullanılan motorlar ve makineli top da yine Turkiye'nin alıştığı standartlarda olmadığı icin boyle bir ucağı kuvvetlere sokup işletmek son derece zor olacaktı.
Turkiye'nin dağlık ve duz olmayan coğrafyası da A-10'lardan alınacak verimi duşuruyordu bazılarına gore. Yine almamak icin sebeplerden biriydi.
Bunların dışında ucağın hangi kuvvetlerde gorev yapacağı da buyuk bir tartışma konusu oldu. Bu konuda da altyapımızın olmadığı icin ucağın hava kuvvetlerine mi, kara kuvvetlerine mi verileceği buyuk soru işaretiydi.
Bu tartışmalar F-35B konusunda da cıktı. Ucak bir nevi donanmaya ait olacaktı ama ucağı ucuracak pilotlar ABD gibi donanma cıkışlı mı, yoksa donanmadan bağımsız hava kuvvetleri mi cıkışlı olacağı yine bir tartışma konusuydu. Sonuc olarak bir ucağı hur irademizle almadık, diğerini de alamadık.
Diğer NATO ulkelerinden de red yiyen ABD A-10'ları kullanmaya karar vererek diğer ulkelere atak helikopteri sattı. Yaşlanan ve servis omru azalan ucakların kullanılabilir olanları modernizasyondan gecti. ABD A-10'ları 2040'lara kadar kullanmayı duşunuyor.
A-10 eğitim ucuşu: