Japonya icin sıcak bir gun, oğlen civarları ve Akira'nın uyanış saati. "Akira, uyan artık!" diye bağıran Mrs. Sakura ve aclıktan karnı kazınmış olan Mr. Ren... Akira annesinin bağırışıyla değil, Aika'nın -hoşlandığı kız- mesajıyla uyanmıştı.
"Hey, Akira. Buyuk bir deprem bekleniyormuş!" (Gelen mesaj)
Akira tırsmıştı ancak pek inandığı soylenemezdi. Ne de olsa yanlış haberler her zaman olurdu...
Akira depremi cok umursamamıştı, asıl umursadığı şey Aika'nın mesaj atmasıydı. Doğruyu soylemek gerekirse
Aika'nın da ondan hoşlandığını duşunuyordu ve yanılmıyordu aslında.

Akira, ailesinin yanına, mutfağa gidiyordu. Tam depremi soyleyecekti ki televizyondaki haberi gordu. "Dunya genelinde buyuk bir deprem bekleniyor!" Mr. Ren de tıpkı Akira gibi inanmadı ve kanalı değiştirdi, aynı haber, aynı haber ve aynı haber... Sonunda işin ciddiliğini kavradılar. Mrs. Sakura erken davranıp deprem cantası hazırlamaya başlamıştı. Akira ise yemeğini yedi ve odasına cekildi. Hemen internetten haberi araştırmaya koyuldu. Daha sonra annesine yardıma, deprem cantası hazırlamaya gitti. Akira 24 yaşında zeki ve guclu bir gencti. Mr. Ren ise tembel, Mrs Sakura da calışkan biriydi.

Yaklaşık 1 saat gecmişti ve Akira farkında olmadan depremden onceki son dakikalarını yaşıyordu, yeni bir başlangıctan onceki son dakikalar... Mr. Ren televizyon izliyor, Mrs. Sakura mutfağı duzenliyor ve Akira ise kitap okuyordu. Yaklaşık 2 dakika boyle gecti ve beklenen an geldi, KIYAMET VAKTİ! Akira depremi ilk hissedenlerden olmuştu ve direkt ailesinin yanına koşmuştu. Ailesi başta fark etmemişti ancak daha sonra gelen savurucu sarsıntı her yeri dakikalar icinde mahvetmişti. Dunya'daki neredeyse her şey yıkılmıştı. Yoksa Dunya'nın sonu mu geliyordu?

Akira gozunu zar-zor acabilmişti, butun vucudu buyuk bir ağrı icerisindeydi. Bacaklarını resmen hissetmiyordu fakat akıllıca bir hamle yapmıştı; deprem cantasını depremden once yanına almıştı. Bu onun hayatını kurtaran bir hamle oldu. Hemen yanındaki deprem cantasını elini kuvvetle kaldırarak aldı ve kendine ilk mudahaleyi yapmıştı. Mantıklı olan buydu. Daha sonra ailesini gorebilmek icin başını kaldırmıştı, gorunurde kimse yoktu. Akira zorlukla ayağa kalktı ve ailesini aramaya koyuldu. Galiba korktuğu başına gelmişti. Ama umidi kesmedi, aramaya devam etti.

Acı cekiyordu, ailesini kaybetmekten korkuyordu ve ne yapacağını bilmiyordu... En sonunda yıkılmış binadan, taşların arasından gece gece dışarıya cıktı. Gordukleri karşısında goz yaşlarına hakim olamadı ve ağlamaya başladı. Her yer yıkılmıştı, artık ne yapacaktı? Butun bunları duşunurken bir ses duydu; "Hey, yardım edin!". Sakura hemen sese doğru koştu. O da ne? Yardım isteyen kişi Aika idi. "Aika!" diye bağırdı Akira. Hemen Aika'ya yardım etti. Deprem cantasından cıkardıklarıyla ilk mudahaleyi yaptı. "Akira, ailem yok, onları bulamıyorum." dedi Aika. Akira da aynı durumdaydı ancak Aika'yı caresizlik icinde bırakmamak icin soylemedi.​

...​