Kronik hastalıklar, gelişen tedavi yontemlerine rağmen gun gectikce artış gosteriyor.
Bu paradoksun en onemli sebeblerinden biri tamamen dogallıktan uzak katkı ve koruyucu maddelerden zengin beslenmek oldugu kadar modern tıbbın kronik hastalıklara olan yanlış yaklaşımı da onemli rol oynar. Modern Batı Tıbbı, hastalıklara neden olan cevresel nedenleri azaltmak yerine tamamen hastanın yakınmalarına odaklanarak bu semptomları ilaclar ile kaldırmaya calışması, sorunların sadece halının altına supurulmesine neden olur. Problemler ise giderek buyuyerek hastalıkların kronikleşmesine neden olmaktır.
Kronik hastalıklar ise modern tıp yaklaşımında bolumler olarak ele alınır. Kişinin şikayeti hangi organ veya sistemi ilgilendiriyorsa hasta o doktora yonlendirilir. Doktor kendi branşı acısından hastayı değerlendirir, tedavi eder. Kronik hastalıklar ise genelde tek başına gorulmeyeceği icin diğer hastalıkları icin başka uzmanlara sevk eder. Bu sevk zinciri sonunda hasta elinde bir yığın ilac ile ilaca bağımlı ama ilacların yan etkilerinden dolayı da bir suru sorunlar ile tek başına kalmaktadır.
Uzmanlıklar tabii ki gereklidir. Ama her uzman da kendi branşı cercevesinde hastayı bir butun olarak değerlendirmelidir. İnsan bedeni, sosyal hayatı, beslenme tarzı, icinde bulunduğu yaşam koşulları ile birlikte bir butundur. Kronik hastalıklarda, tamamlayıcı tıp tedavileri ile birlikte batı tıbbı tedavilerinin kullanılması cok daha etkili tedaviler sağlayacak ve hastanın yaşam kalitesini arttıracaktır.
Tamamlayıcı tıp tedavileri, geleneksel olarak etkili oldugu kuşaklar boyu aktarılarak bilinen ama bilimsel olarak kanıtlanamadığı gerekcesiyle modern tıp anlayışında kabul gormedigi icin goz ardı edilmektedir. Fakat son yıllarda ozellikle akupunktur, noral terapi, hacamat ve suluk tedavileri ile ilgili bilimsel yayınların artmasıyla tamamlayıcı tıp tedavileri hak ettiği yere sağlam adımlarlar ile yurumektedir.

[h=2]İzmir Geleneksel Tıp Uzmanı uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]