Tek korkum yapayalnız kalmak yani sensiz…Sen yokken icim acıyor.Korkularım oluyor duşmanım…
Varlıgını bilmek,yanımda oldugunu hissetmek yetiyor galibiyete …
Yeniyorum korkularımı endişelerimi …
‘’İyi ki varsın sevdigim ve iyi ki benimlesin’’
Seni yazarken satırlar kıskanıyor sevgimi.Kelimeler hayran kalıyor duygularıma…
Duğumleri,bilmeceleri tek tek cozuyorum seninle…
Sen acıyorsun butun yollarımı.Biliyorum ki gectigimiz bu en guzel yolun sonunu birlikte gorecegiz.İşte ozaman bitecek icimizdeki hasret.Vuslatı birlikte yaşayacagız…
Paylaşacagız ebedi mutlulugu.Her sozun huzur veriyor hayatıma.
Bazen suskunlugun bile en guzel cevap oluyor sorularıma.
Buyuyorsun icimde ve seni kendimle bile paylaşamıyorum.
Sevgimizin onune gecebilecek kadar buyuk bir engel goremiyorum.
Biliyorsun ki kalbim seninle.
‘’Sen nerede olursan ol benimlesin’’
Ve o guzel kalbinde eminim her şartta benim yanımda.
Ben kendimle bile paylaşamıyorum seni.Sende benden başkasıyla paylaşma kalbini…
Acma kimseye gormesinler,bilmesinler kalbinin guzelliklerini…
Konuşma kimseyle tatlı dilin sadece ‘’Melegim’’ demeye donsun.
Sus... bana bile soyleme duygularını …
Cunku …
‘’Sen benim suskunlugunda cevaplarımı buldugumsun…’’