Bir Tek Seni Unutamam
Bir başıma bu kentin sokaklarında yuruyorum. Uşuyorum. Ne kadar uzaksan bana o kadar soğuyor hava. Sen yoksa, sıcaklık hep mevsim normallerinin altında. Bu yuzden meteoroloji raporları umurumda bile değil. Kar mı yağıyor yoksa yağmur mu bana ne? Ben senin hasretinle sırılsıklamım zaten,daha ne kadar ıslanabilirim ki?
Burada mısın değil misin belli değil.
Bazen gidişlerin kahramanı oluyorsun,
bazen sonsuz kalışların.
Doyumsuz gecelerdesin kimi zaman,
bazen de yalnız karanlıklardasın
. Bitmek bilmez bir şarkısın
ama ben mi notaları yanlış basıyorum da sen bu şarkıyı soyleyemiyorsun?
Neden susuyorsun?
Aşkın sessizliği ne kadar korkunc olur bilir misin? Bir tek kelimeye hasret gecen gecelerin hesabını soracağın kimse de yoktur ustelik. Kendi kendiyle konuşana deli derler ya, beni coktan akıl hastanesine kapatmaları gerekirdi. Hem de iflah olmaz hastalar bolumune…
Yokluğuna alışmaktan korkuyorum,ne kadar kotu… Yokluğunu yuruyorum sokaklarda. Yokluğunu iciyorum kadeh kadeh. Hic gelmeme ihtimalin bir idam mahkumuna donuşturuyor beni. Hicbir şey yapmadan beklerler ya hucrelerinde, olumun soğuk nefesini hissederek… Anlamlı olan bir şey yoktur onlar icin.Belki de bir an once olmektir akıllarından gecen ,bu bekleme işkencesi bitsin diye…Bu yokluk hissi oldurecek beni…
Gelebilme ihtimalinse yureğimdeki kuşları havalandırıyor,kanat seslerini duy. Gelmek iste bana. Bir gorsem yuzunu,ah bir dokunsam sana…
Goreceksin,sevdanın cicek cicek actığını umudun bir yangın gibi alev alev ikimizi birden sardığını. Anladım ki mumkun değil seni sensiz yaşamak. Ben o gonlu genişlerden değilim. Madem icimdesin, yureğimde taşıyorum seni,o zaman yanımda da olmalısın. Sensiz yaşanmayacak bu aşk otesi yok..
Şimdi yalnız geceleri seviyorum. Seni yıldızlarda buluyorum. Daha bir dayanılır oluyor sensizlik sancısı. Mumkunu yok cıkmayacaksın aklımdan, bu yuzden gece, el ayak cekilmişken, hicbir ses yokken sen ve gece.. Zaman gecer,her şey unutulur, bir ortuyle kaplanır acılar ama… BİR TEK SENİ UNUTAMAM