Yaralanmış bir akşam vakti gonlum
Beni geceler bile anlar oldu
Butun ezgilerin sustuğu duraktayım
Sen anlamadın gulum suskunluğumu
Varsın yokluğun zehir gibi yaşansın
Duşte git yureğimden sessizce
İcimdeki cocuk oksuz kalsın
Yorgunum gitmelerin tumune
Hadi git yangın yemiş turkuler gibi git
Kalmasın gokmavisi ezgimde
Su yeşil akmasın yureğimde
Bir solukta sussun ayrılık gulum
Yıldızların en uzağı gibi susarım
Yangınlar başlar sustuğum yerimden
İcim acır urperirrim ormanlarca
En sağır yara olursun yureğimde
Tamamlanmış yalnızlık olur omrum
Gidersen temelli susarım gulum...


Alıntı...​