Konversiyon bozukluğu bilinen bir norolojik veya tıbbi hastalıklarla acıklanamayan bir veya daha fazla belirtinin (orn. bayılma, korluk, duyu kaybı) bir arada olması ile karakterize bir bozukluk olarak tanımlanır. Ek olarak, tanı icin belirtilerin başlangıcı veya alevlenmesi psikolojik etkenlerle ilişkili olmalıdır.
Konversiyon bozukluğu, genellikle hareket ve duyu sistem organlarında, organik bir temele dayanmayan işlev yitimi, azalması ya da coğalması olarak tanımlanmaktadır. Konversiyon bozukluğunda tipik bir klinik gorunum yoktur. Belirtiler cok değişik olabilir ve bir kişide zaman icinde cok şekil değiştirebilir, ancak en sık rastlanan belirtiler bayılma, korluk ve konuşamamadır.
Belirtileri aşağıdaki şekilde gruplandırabiliriz:
Nobetlerle gelen belirtiler: Epilepsiye (Sara) benzeyen kasılma nobetleri, kısa sureli bayılmalar, gulmeler, ağlamalar, kasılmalar, uyuşmalar. Saradan farklı olarak nobet sırasında ve ara donemlerde norolojik muayene ve testlerde bir bozukluk yoktur.
Duyusal belirtiler:Ağrılar, duyu azalması, duyu yitimi (bedenin bir kısmını hissedememe), uyuşma-karıncalanmalar, sağırlık, korluk şeklindedir.
Hareket belirtileri: Yuruyememe, kasılmalar, kollarda guc azalması, inmeler (felcler), tikler, dil tutulması, ses cıkaramama. Gucsuzluk, paraliziler sık karşılaşılan motor belirtilerdir. Fizik muayenede beklenen nesnel işaretler genellikle saptanmaz. Sendelemeler, cevreye carpmalar ve sallanmalarla giden yuruyuş bicimleri gozlenebilir. Kişiler her an yere duşecek izlenimi vermelerine rağmen nadiren duşer, duşse de kendilerini kollayarak duştuklerinde yaralanmazlar. Kişilerin bazen kas zayıflığı varmışcasına ayakta duramadığı ya da yuruyemedikleri gorulebilir.
Diğer belirtiler: Boğazda duğumlenme, kusmalar, oksuruk, hıckırık, hava yutma.
Konversiyon belirtileri erken cocukluktan itibaren her yaşta gorulebilmekte ise de 15-35 yaş arasında daha sık gorulmektedir. Sıklığı toplumdan topluma ve sosyokulturel duzeylere gore değişmektedir. Gelişmiş batı toplumlarında konversiyon bozukluğu sıklığının azaldığı one surulmektedir. Ceşitli toplumlarda yapılan calışmalarda gorulme sıklığının 100.000’de 15-300 arasında değiştiği belirlenmiştir. Psikiyatri polikliniklerinde gorulme oranı Batıda %1-3, gelişmekte olan ulkelerde yaklaşık %10 olarak bildirilmiştir. Ulkemizde bu oran ceşitli calışmalarda %4.5-32 arasında değişmektedir. Farklı araştırma sonuclarına gore kadınlarda erkeklere gore 2-10 kat daha cok gorulmektedir.
Konversiyon belirtilerinin kişinin icinde yaşadığı toplum ve kulturden etkilendiği duşunulmektedir. Sozel ve duygusal ifadelerin kısıtlandığı durumlarda sozsuz bir iletişim aracı olmaktadırlar. Boylece yasaklanmış duygu ve fikirler, mimikler ve davranışlarla, yani konversiyon belirtileri olarak dışa vurulabilirler. Ruhsal yakınmaların onemsenmediği ya da zayıflık olarak nitelendirildiği toplumlarda, duyguların bedenselleştirilme olasılığı yukselmektedir. Psikanalitik teoriye gore, konversiyon bozukluğu bilinc dışı catışmanın bastırılması ve anksiyetenin fiziksel bir belirtiye donuşturulmesi sonucu ortaya cıkar. Catışma, icgudusel uyaranlar ile (orneğin agresif ve cinsel) bunların ifade edilmesine karşı engel olması arasındadır.
Konversiyon bozukluğu gosteren hastalarda, depresyon, panik bozukluğu, dissosiyatif bozukluk, kişilik bozukluğu ve obsesif kompulsif kişiliğin sıklıkla birlikte gorulduğu bildirilmiştir.
İyi bir fizik ve norolojik muayenenin yanında psikolojik değerlendirme cok onemlidir. Uygun cevresel koşullarda coğu zaman telkin yontemiyle, hatta kendiliğinden, belirtilerde duzelme gorulur.

[h=2]Ankara Psikiyatri uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]