11 yaşımdan beri izlemediğim Beşiktaş macı cok nadirdir.

19 yaşımdan beri de maclara elimden geldiğince gitmeye calışıyorum oğrenci halimle. Passolig zahmetine bile katlandık, Olimpiyat Stadı'nın soğuğunda ac kaldım ayaz yedim ama yine de gittim.

Son 2-3 senedir Beşiktaş artık beni eskisi kadar mutlu etmiyor.
8 gol de yedik ama Bobo'nun icerde Reina'nın bacak arasından gol atması bile tum acıları unuttururdu. Şimdi alınan galibiyetlere bakıyorum sıradan, tatsız galibiyetler. Mağlubiyetlere bakıyorum her hafta. Puan kayıpları desen artık almış başını gidiyor.

Top oynamayanlar, dakika 40'da kesilenler... Tek uzulduğum şey Sureyya abidir belki de.. Belki cebindeki 10 lirayla kahvede mac izleyen gariban kardeşimdir ama tek bildiğim bir şey var formamı eski aşkla giyemiyorum.

İyi gunde kotu gunde derdik ama kotu gunde yoksak iyi gunde de olmayalım.

Başka baharlara kaldı sevdamız yÂr Beşiktaş.