Yaşadıklarımdan ogrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı opulmekten
Sen bitkin duşmelisin koklamaktan bir ciceği


İnsan saatlerce bakabilir gokyuzune
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir cocuğa
Yaşamak yeryuzunde, onunla karışmaktır
Kopmaz kokler salmaktır oraya


Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tum kaslarınla, govdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi,
Bir taş gibi dinleneceksin


İnsan butun guzel muzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tum benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı icine hayatın
Bir kayadan zumrut bir denize dalarcasına


Uzak ulkeler cekmeli seni, tanımadığın insanlar
Butun kitapları okumak,
Butun hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hic bir şeyle
Bir bardak su icmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinc varsa yaşamak
Ozlemiyle dolmalısın


Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, butun benliğinle
Cunku acılar da, sevincler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın buyuk dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı


Yaşadıklarımdan oğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı buyuk yaşayacaksın, ırmaklara, goğe,
Butun evrene karışırcasına
Cunku omur dediğimiz şey,
Hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana