Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi cekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta icimde o dev miydi
Etime bir alev değmişcesine
Nasıl da yakardı optuğu zaman
Bir su gibi akıp gitti avuclarımdan
Yorgunum şimdi bin yıl sevmişcesine
Hani o yalnız benim olan gul, kırmızı
Gozlerimin onunde acılan sonsuz bahce
Hani, o var olmalarımız opuştukce
O delice surdurmeler yaşantımızı
Hic doymamak oysa, tene, kokuya, aşka
Sarıldıkca guclenmek, butunlenmek
Kudurmuş arzularla zamanı yenmek
Ve en kuytularda buluşmak korka korka
Kimi gun utanmak otlardan, cimenlerden
Kimi gece mıhlamak golgemizi duvara
Varmak icin o sevgiyle acılmış kollara
Apansız duşmek yukseklerde bir yerden
Oydu işte alıştığım, ozlediğim şimdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
Avunmak... Kırık dokuk anılarla artık
Kimbilir? o geceler yaşanmadı belki de