sen istanbul gibisin
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Sen İstanbul gibisinİstanbul gibi uzak
Ve yaşamaya tuzak gibisin…

Sen İstanbul gibisin
Ellerin soğuk mu soğuk
Marmara’dan cıkmış gibi
Bakınca gozlerine anlıyor insan
Gozlerin huzun mavisi….

Sen İstanbul gibisin,
Korkak ve urkek duruşum ondan;
Sana karşı.
Ve yakınlaştıkca bana
Uzaklaştığını duşunmem de bundan;
Bana karşı….

Sen İstanbul gibisin
Yedi tepeden bakıyorsun aşka
Hem yureğin sevda dolu
Hem de hukum yemiş mahkum gibi
Ondan uzak
Duşunduğun yok aslında
Kendinden başka…

Sen İstanbul gibisin,
Bazen toprağı kadar fedakar
Bazen insanı gibi bencilsin.

Sen İstanbul gibisin
Onun gibi uzak
Onun gibi karışıksın,
Bir o kadar guzel
Bir o kadar albenili
Ve bir o kadar da şıksın…

Muslum Kızıl​