Dort mevsimi sever gibi
Sevmekten insanları
Birkez olsun yorulmadı yureğim
Tokat gibi carpıp kapanan kapılardı
Urkuten
Kırılgan duşlerimi
Bir martı kac kez kanat cırptıysa
Yuvası saydığı gokyuzunde
Ve kac kez cığlık attıysa
Kalkıp giden vapurların,
Biten aşkların ardından
Umutlar tutundu
Gittikce solgunlaşan yuzume
Yalnızlıksa
Dudak kıvrımımızda henuz soylenmemiş
Soğuk bir sozdu
Hayır bu da değil
Yalnızlıktan da yorulmadı yureğim
O guclu, o inatcı, o ozlemi coğaltan
Fırtınaydı
Duşlerimi savuran


Alıntı...​