Bir gun trafiğin yoğun olduğu bir yolda karşıdan karşıya gecerken yanıma gorme engelli bir arkadaşım yanaştı. Bana karşıya gecmek icin kendisine yardım edip edemeyeceğimi sordu. Bende memnuniyetle kabul edip hızlı bir hamleyle koluna girdim. Ancak gorme engelli arkadaşım nazikce elimi kolundan cıkartarak; “Dur! izin verirsen ben senin koluna gireyim bizdeki kural boyledir. Kendimizi daha guvenli hissedebilmek icin biz birbirimizin koluna gireriz” diyerek uyardı. Oncelikle bana guvenmediğini duşunerek biraz bozuldum ama gorme engelli arkadaşım haklıydı. Karşıdan karşıya gecerken o beni yonlendirerek guvenli bir şekilde karşıya gecmek istiyordu.
O gun bu arkadaşın davranışına cok fazla anlam verememiştim. Fakat zamanla farkettim ki bizler yaşamın icinde yardım etme adına cocuklarımızın, arkadaşlarımızın, oğrencilerimizin surekli koluna girerek bir o yana bir bu yana cekiştirip duruyoruz. Onlar belki de kollarına girilmesini istemiyorlar. Onların sadece bir kola, istedikleri zaman girebilecekleri ve istedikleri gibi, kendi problemlerinin ozelliklerine gore yonlendirebilecekleri bir kola ihtiyacları var.
Ailede cocuk yetiştirirken, okulda eğitim verirken, bizler danışmanlık yaparken ya da bir dostumuzun sorununa yardımcı olmaya calışırken belki de en etkili yardım onlara bir kol uzatmak ve “Amacım seni yonlendirmek değil amacım senin kendini tanımana yardımcı olmak; Amacım sana akıl vermek değil amacım seni anlayabilmek; Amacım senin problemini cozmek değil amacım senin kendi problemlerini cozmene yardımcı olmak” mesajlarını verebilmek olacaktır.
Size uzattığımız kolumuza ihtiyac hissetiğiniz her zaman girebilirsiniz.
Kolumuza girmek ister misiniz?

[h=2]Mersin Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]