

Uzaklara dalıyor gozlerim. Bulutlar gri.. Bir ruzgar esiyor ve uşumeye başlıyorum.
Saclarım yuzumu kapatıyor, elimle acmaya calışıyorum..
Ama duruyorum sonra.. Belki de ruzgarın elleriyle dokunuyorsun saclarıma...
Kapatıp aslımı tum gerceklere, suretime acıyorum ruhumu..
Sessizliği dinliyorum, icinden sesini duyacakmışım gibi.
Sanki birşeyler fısıldayacaksın bana, daha once hic duymadığım, hic bilmediğim bir şey..
Ellerimle toprağı avucluyorum, onunla karışıyorum hayata,
sen oluyorum, sendeki ben oluyorum biraz da..
Tum dunyayı susturup, konuşmak istiyorum seninle, fikrimde bile olsa yeter bana..
Artık seninle ilgili en kucuk bir duş, en kucuk bir anı, en kucuk bir ses, ufacık bir duşunce bile avutabiliyor beni.
Tanımlayamadım..
Varlığında icimdeki heyecan, yokluğunda yureğimdeki korku muydu aşk?
Yarım kalmışları tamamlayamamanın verdiği huzursuzluk muydu yoksa?
Belki de sendin aşk bende, ben bunu hic farketmedim.
Oğrendim..
Yokluğuna alışmayı, sensizlikte bir başıma savaşmayı.. Bunları hic bilemem,
bilsem de oğrenemem, oğrensem de yaşayamam diyordum oysa.. Neleri oğretiyormuş bu hayat insana..
Unutmadım..
Seni unutmak aklımdan bile gecmedi, duşunmedim bunu hic.
Oyle coktun ki, hic bir yere sığdıramadım seni. Ne aklıma ne de yureğime..
Sozler bitti..
Boyle bitmemeliydi oysa, cok cumlesi vardı kurulacak bu hikayenin, senli, benli "biz" li oznelerle..
Daha o kadar soylenmemiş, ertelenmiş, yaşanmamış varken, yazmamalıydı hayat sonunu boyle..
Sustum..
Ağlamıyorum artık..Saymadığım kac zamandır gozlerimden bir damla bile gozyaşı akmıyor.
Ne sana dair ne de hayata, icimde bir yerlerde gizliyorum onları da, seni gizlediğim gibi.
Sızlıyorum..
Zaman sarıyor elbet kanayan yaraları, gittikce acısı azalıyor, ama gecmiyor bir turlu.
İnce ince sızlıyor saklı bir yerlerde, dokunulduğunda tekrar başlıyor acımaya.
Bir perde acılıyor onumde, gecmiş zamanlara dair.. Gozlerimi kapatıyorum..
Sendeki ben oluyorum..
İlk bakışın canlanıyor gozlerimin onunde, gulumseyişin..
Sonra gidiyorsun, ardından bakıyorum oylece durup ben de..
Durdurmak icin bu gidişi, sarılmak istiyorum ellerine, yapamıyorum..
Kapanıyor perde...
Suretimi kapatıp aslıma donuyorum yine..
Şimdilik;
Hoşcakal..
Aşkların en guzeli,
Kavuşur elim sana gunun birinde,
Sarılıverir beline,
Dokunur tenim sana yeniden..
Hangi gun taşınır donerim,
Bilinmez..
Boş kalacak yureğim,
Soz verdim sana,
Olene kadar...
Ben seni sana emanet ettim sonsuz sevdam..
Yureğimin senli olan yanını alıp, ayak izlerimi bırakıp ardımda, yuruyorum sonu sana cıkan yollarımda...