Kendi suretimdir sandım onceleri. Her gozlerimi kapadığımda belirirdi o goruntu. Sonra fısıltısı gelirdi kulağıma;

Ben sandım.
Kendimden sandım..

Hayatımın anlamının bir cift mavi goz de saklı olduğunu, Can'ımın parcasını bulduğumu ve dahasını, cok daha fazlasını...




Yaşıyorum!!
Yaşadıkca anlamlanıyorum,
Anlamlandıkca buram buram "aşk" kokuyorum...
Nefesin nefesime,omrun omrume eş olsun diye,
Gozlerine başka hayaller değmesin diye,
Avcumdaki cizgiler yalnız senin ellerinle birleşsin diye,
Oylesine işte...
İcten,
İcimden,
İcimin en kuytularına değin Seni Seviyorum...
Gokkuşağından daha renkli acıyor ciceklerim. Her yağmur damlasıyla serpilip buyuyorum.




Buyuyoruz...

Gittikce buyuyup, buyudukce guzelleşiyoruz. Gozlerin daha bi mavi mesela. Ben kırmızıyı daha cok yakıştırıyorum kendime. Ve gitgide daha cok benziyoruz birbirimize. Ruhlarımızın aksi duruşumuza, guluşumuze, bakışımıza yansıyor.
Artık aynaya baktığımda suretimden once seni goruyorum..
"Once senin gozlerin,
Once senin nefesin,
Omrumun sonuna kadar tek onceliğim..."
Herşey bir tutam mavi uğrunaydı;
Biraz gokyuzunden,
Biraz denizden,
Biraz da kalbimizden...
Bir tutam mavi icin herşey;
Bir tutam bakış...
Bir tutam mavi...