KIZ COCUĞU
Kapıları calan benim
kapıları birer birer.
Gozunuze gorunemem
goze gorunmez oluler.

Hiroşima'da oleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
buyumez olu cocuklar.

Saclarım tutuştu once,
gozlerim yandı kavruldu.
Bir avuc kul oluverdim,
kulum havaya savruldu.

Benim sizden kendim icin
hicbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kÂat gibi yanan cocuk.

Calıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Cocuklar oldurulmesin
şeker de yiyebilsinler.

(1956) (Nazim Hikmet Ran)​


Beste: Livaneli
Seslendiren: Sevingul Bahadır
​

Katil Amerika'nin Hirosima'ya attigi atom bombasini nefretle kinadigimi soyleyeyim de tam olsun...