Bugun "How the Universe Works" programının yeni bolumlerinden birine denk geldim. Anlatılan konulardan biri evrenin genişlemesi ve genişleme hızıydı. Voyager Uzay Sondası'nın hızını ele aldılar. Bir gun yıldızlararası bolgeye girecek olsa bile asla kendi galaksimizin dışında başka bir galaksiye ulaşamayacak. Cunku gok cisimleri bizden ne kadar uzaktalarsa o kadar hızlı uzaklaşıyorlar. Arada genişleyecek ne kadar fazla uzay boşluğu varsa genişleme hızı da o kadar yukselmiş oluyor ve cisim o kadar hızlı uzaklaşmış oluyor. Voyager'in hızı da, başka galaksilerin uzaklaşma hızından cok daha duşuk kalıyor. Bu yuzden galaksimizin dışında bir yere ulaşması ne kadar zaman gecerse gecsin imkansız.

Evrenin dokusunu esnek bir ortuye benzetirsek, ortuyu iki kişi kendine doğru cekse, uzerindeki nesneler aslında kendi başına hareket etmiyor bile olsa birbirinden uzaklaşıyor gibi gorunecek. Evrende de Karanlık Enerji'nin bu genişleme etkisine sebep olduğu duşunuluyor. Bir gun Karanlık Enerji'nin doğası incelenebilirse ve anti Karanlık Enerji gibi bir guc yapılabilirse, genişleme etkisini tersine cevirip evrenin dokusunu buzebilir ve hedeflenen noktaya ışık hızından bile hızlı gidilebilir. Bunu anlatırken elma kurdunun elmanın etrafını dolaşmak yerine icine delik acıp diğer tarafa ulaşması ornek gosteriliyordu. Solucan Deliği fikri de buradan geliyor. Bir kağıt uzerindeki A ve B noktasının arasındaki en yakın mesafe doğrusal bir cizgi değil, kağıdı kıvırdığımızda ust uste gelen noktalardır. İşte bu konuda Karanlık Enerji'nin ters etkisini yapabilen bir guc ile evreninin genişleme etkisini tersine cevirip buzulmesini sağlayarak arada Solucan Deliği oluşturmak, kozmik olcekte kayda değer bir hızda seyahatin tek yolu. Keza evrende ışık hızı bile cok yavaş kalıyor.