Bellek, oğrenilen bilginin akılda kalması, depolanması ve gerektiğinde kullanılabilmesidir. Belleğin bu işlevi yerine getirebilmesi icin bilgi uc evreden gecer: Kodlama, depolama ve geri cağırma. Tanımadığımız bir insanı ilk gorduğumuzde ve aynı insanı bir sure sonra tekrar gorduğumuzde belleğimizde ne olur?

Bir ortama girdik ve Ahmet adında birisiyle yeni tanıştık diyelim:

Kodlama evresi: Burada, duyu organlarıyla cevreden aldığımız bilgileri (ışık, ses, tat, koku bilgileri), buna karşılık gelebilecek başka bilgiyle kodlarız. Yani Ahmet'i gorduk (Ahmet'in yuzunden yansıyan ışığı) ve tanışırken ise sesini duyduk. Ahmet'ten gelen, Ahmet'e ozgu olan bu ışık ve ses dalgaları duyu organlarımız tarafından algılanır, belleğimizde "Ahmet" adıyla eşleştirilir.
Depolama evresi: Bu eşleştirilen bilgilerin akılda tutulmasıdır. Depolama da kendi icinde turlere ayrılır.

Ardından ortamdan ayrıldık ancak başka bir yerde Ahmet ile tekrar karşılaştık:

Geri cağırma: Ahmet'i tekrar gorduğumuzde, onun suratından gelen ışık dalgalarının belleğimizde karşılığı aranır. Ahmet'i daha once de gormuştuk ve ondan gelen ışık dalgalarını "Ahmet" ismiyle eşleştirmiştik. Belleğimizde, bu ışık dalgalarının neyle eşleştirildiği bulunur ve karşılığının "Ahmet" olduğunu buluruz yani tanırız.