Doğarken mi başladı benim son yolculuğum
Ondan mı oyle gecti o garip cocukluğum
Masallarla duşlerle beni hep aldattılar
Yaşadığım; en buyuk yalandı biliyorum
Boşluğu kucaklardım uzatsam ellerimi
Duşsem diye beklerdi pusuda bir ucurum
Kol gezerdi cevremde acılar olum gibi
Ben ondan boyle kaldım, ondan karardı ruhum
Yağmur mu yağmazdı ne, tarlalar mı coraktı
Neden hic yeşermedi serptiğim onca tohum
Şimdi olen bir şey var icimde azar azar
Ha sondu ha sonecek yıllar once yanan mum
Susmayın biliyorum, ben bir yalan dunyada
Gurultulu yaşadım, sessizce oluyorum...​