Seni seviyorum diye
Gelişine kadar rotar yapmış hayatımı
Seninle yaşamaya hazırlanırken
Sana uzanan yollarımı kapaman niye?
Biliyorum haykırışlarım boşuna
Şahin pencesinde asılı serce gibi
Nafile tum cırpınışlarım
Boşuna sesleniyorum duymayacağını bile, bile
Seni beklemem nafile Gozlerinde zifir siyah bir perde
Alkış tutuyorsun alabildiğine
Şamdandaki mum gibi eriyip bitişime
Sen kulaklarını değil
Yureğini tıkamışsın sana seslenişime Oysa ben
Tum yokluğuna inat varlığını yaşatırken icimde
Gul pembesi cizgilerle resmini işliyorum
Karanfil moru gecelere
Şiirleri seninle yukluyorum kanatırcasına
Dizeleri ağlatıyorum.
Seni işliyorum hecelere Tum yaşayamadıklarıma inat
Seni yaşamak istememdi utopyalarım
Tek sana adanmışlığımdı olumune
Tek senin doldurduğundu ruyalarım
Şimdi
Bir tutam gucum kaldı en sona sakladığım
Bilmiyorum
Ansızın cıkıp gelecekmisin aniden
Bir avuc toprak olmadan sonunda
Sen diye kucakladığım. Bir gun
Anlayabilme ihtimalin var ya sevdiğimi
Duşup gelme umudun var ya yureğinin peşine
Yureğin bende emanet biliyorsun
Ve ben
Yureğin yureğimde
Yureğin ellerimde
Cok yakında
Cekip gideceğim yok oluşun koynuna
Beni duşurdun ya bu hale
Gunahı boynuna.
​