

Sevgilim bil ki senden uzak ne guzellikleri avutur beni bu şehrin ne de yıldızlı aksamları!... ozlemin bir nehir olmuş yarar girer icimde ki dağları!...
Seni sevdiğim kadar yaşasaydım olumsuz olurdum.... Sen hala sonsuzluğun yuzunde bir damla gozyaşısın...


Biliyordum seni seviyorum derken yeni bir alfabe keşfettiğimi kimsenin okuma yazma bilmediği bir kentte...
Fırlatmıştım kalbimi uzağaen uzağa. Denk gelirde rastlar diye bir yıldıza... Yanılıp susturdum ağrımın cağrısını cagrimin kohnemiş ağrısını...


Oysa kim bilir ki yanağımda yangınlardan cok once o yarin bıraktığı opuş izi var... Yureğimde anılardan kalan bin duş izi var...
Kanmadım aynalara sana kandığım kadar...icimde bir boşluk sana yandığım kadar..


Bir cift yeşil goz yuzunden icimde bir sonbahar acıyor; oyle acıyor ki acılar acısız kalıyor mevsimler ustume devriliyorkışlar kışsız kalıyor...
Paslı bir yalnızlıktı avuclarımda...Ardımda bir yurek yuku ruzgar...Ne zaman sevmeye koyulsam doğrulup coğaldı ayrılıklar


Seni sildiğimde anılar defterinden biliyordum sokup attığımı hayatımın yarısını....
alinti