Ve en cok seni ozledim ben.
Karşı komşunun sokağa cıkacağı zamanı beklemeni.
Her teyzeyi annen gibi sevmeni.
Sanki ayıpmış gibi kimselere soylememeni.
Ve o bisikleti ilk gorduğunde koşuşunu.
Yağmurlu bir gunde annenin elinden yediğin ekmeği.
Islanan sokaklara bakıp duygulanmanı.
Yaz akşamlarında oturduğun kaldırımı.Seni bir kez daha gormek isterdim...
hic konuşmadan..
kısa pantolonlu siyah beyaz halini..

bir lokma boyunu..
diz cokup yere sımsıkı... ama cok sıkı
sarılmak sana..
goz yaşlarımı omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi
sana kim olduğumu soylemeden...arkama bakmadan
ağladığımı sana gostermeden
seni cok ozledim
ama cok ozledim
cocukluğum! !