Seni unuttum artık sevmiyorum diyecek kadar iddialı cumlelerim olmadı hicbir zaman.Sanırım olmayacak da..Kimi zaman ağlayarak,kimi zaman sızlanarak ama cektiğim her bir acının hakkını fazlası ile vererek;

Tukenmeden
Bitmeden
Her gun biraz daha fazla
Ne nazla
Ne niyazla
Sadece masum bir aşkla
Kah olesiye
Kah olduresiye
Ama her gun biraz daha delice
Umarsızca
Sevmek seni..


Sensizliğin sancıları an be an vursa da yureğimin kıyılarına sensizliğime,caresizliğime inat sana saklı guluşler biriktiriyorum.Kolay değil, Sen benim ilk aşkım unutulmazımsın; bedduam değil her gece yatağa yattığımda dua bilip sayıkladığımsın.Bu yuzden donmeyecek olsan bile Sen hep mutlu ol,Sen yeter ki gul ben bir guluşun icin bin kere duacıyım..

Ne ilk gidendin ne de son giden olacaktın. Sen derdin ya hep ; omrumuz ayrılıklar toplamıdır diye.

Belki bu soze inandığımdan belki de canım yanmasın diye; gidişine ağıtlar yakmadım, arından matemler de tutmadım. Ne karalara burundum ne de kara duşuncelere esir duştum sadece yureğimde duş tadında umitler buyuttum. Hani olur da bir ihtimal gelirsin diye..

Yokluğun keskin bir bıcak
Vucudum kan revan icinde
Sanadır hep bu yaralar
Bitmez derdim bittin
Mevsimi olmayan bir cicektim
Ellerinde soldum

Bunun adı vuslat,
Bunun adı sonu olmayan bir bekleyiş.
Bunun tarifi denizi olmayan bir memlekette vapurdan inecek olan bir yolcu beklemek.

Bunun adı imkansızlık,
Bunun adı sensizlik.
Belki de bunun adı aşk​