ruyada birini ağlatmak
Bir kadını ağlatmak cok zor değildir
aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir
yazıya... En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yurekten ağlatmak
zordur. Eğer bir kadın yurekten ağlıyorsa, ağlatan onun yureğine ulaşmış
de...mektir. Ama o yureğin değerini bile...memiş olacak ki ağlatan, gozunu
bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yureğe! - İşte o zaman
koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes alamaz;
cunku o koca yumruk canını cok acıtır. Gozleri buğulanır kadının sonra.
Ağlamayacağım, der icinden. Ama engel olamaz işte. Cunku yureğine
ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı
koyabilir ki bir kadın. İnce ince suzulur yaşlar gozunden; once birkac
damla, sonra bir yağmur seli... Ve kadın ağlar; hem de cok! Sanmayın ki
gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan,
orada bıraktığı yaradır. O yaranın hic kapanmayacağını, kapansa bile
izinin kalacağını bilir kadın; o yuzden ağlar. Ama bilir misiniz,
ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha cok kadın yapar
kadınları. Her damla bir derstir cunku.Bazen kadınlar ağladığında coğu
insan, ağlama niye ağlıyorsun ki, değmez onun icin derler.
Bilmediklerindendir boyle demeleri. Cunku yurekleri acıyan kadınlar
ağlamazlarsa, olurler. İclerindeki zehirdir onları olduren! Ağlayarak o
zehirden kurtulur kadınlar, o irini temizlerler yaralarındaki! Cunku
bilirler, o irin temizlenmezse iltihaba donuşur yaraları.Donuşmemesi
lazımdır oysa. O yuzden de bolca ağlarlar. Zaman gecer sonra. Kadınlar
kendilerine sarılmayı oğrenirler. Umarım oğrenirler, yoksa ruhlar sapkın
yollara carpar kendini. Sapan ruhların doğru yolu bulması da yeni
acılar demektir. Bunu bilir kadınlar, o yuzden eninde sonunda oğrenirler
kendilerine sarılmayı... Cok ağlayan kadınlar, bir cok şeyden vazgecen
kadınlardır aslında. Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama
olgunlaştıkca o safca inandıkları aşk gerceği onların gozunde kuculur.
Kuculdukce değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine sarılıp, yeni
bir kadın yaratırlar kendilerinden. Guclu, yenilmez, mağrur ve aşka
inanmayan... İnsanlar soruyorlar coğu zaman neden bu kadar cok bekar
kadın var diye; hepsi kariyer derdinde olan. Cunku inanclarını yitirdi o
kadınlar. Zamanında yureklerine o kadar cok iğne saplandı ki, o kadar
cok ağladılar ki! Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına
inanıyorlar, o yuzden kendilerine sarılıyorlar. Cunku biliyorlar ki
sarıldıkları adamlar onları hak etmedi; hem de hicbir zaman! Hep bir
cıkarları oldu sarıldıkları adamların. E.. o zaman niye sarılsınlar ki!
Niye sarılalım ki! Etrafınızda yurekten ağlayan bir kadın varsa bilin ki
olgunlaşıyordur. Bilin ki, gercekleri kabul etmeye başlamıştır. Bilin
ki, artık aşkın olmadığına inanmıştır. Bilin ki, sarılacak tek bir
doğrusu kalmıştır. O da kim, ne diye sormayın artık. Cok ağlayan
kadınlar, eninde sonunda kendilerine sarılırlar cunku! AZİZ NESIN**