gideceğini bile bile sevdim seni....
Once gonderdiğin bir resmi sevdim
Siyah-beyaz oysa renklerini gordum tek tek
Kırmızıyı maviyi yeşili pembeyi ve gokyuzunu kıskandıracak beyazı gordum
Sonra bakışlarını sevdim. Yureğime işleyen bakışlarını
Beni sana mahkum eden gozlerinin esiri oldum
Her baktığımda biraz daha senin oldum
Suyum ve aşım sen oldun….
Sonra bana dokunmanı sevdim…
Yandım her dokunduğunda biraz daha teninde yandım….
Sonra guluşunu icimi ısıtan guluşunu
Sonra ruzgarla savrulan mis kokulu saclarını sevdim….
Bir an geldi artık hayat sen oldun…
Aynaya baktığımda bir serseri gordum hep seni seven bir serseri
Sonra yaşadığın şehri sevdim bu sevdiğim şehirden gidecek kadar…..
Ve anladım ki ben sadece sevdim…
Hissettim ilk kez canımın yandığını
İlk kez aciz olduğumu.
Ben seven sen sevilen işte karşında bir cocuktan ne farkım vardı ki…
Gideceğini bile bile sevdim seni..
Bir omur hasretinle yaşasam da
Bir anın seninle gececek bir anın mutluluğu icin yinede sevdim seni…
Ve gittin sevgime inanmadığını soyledin…
Gideceğini başından beri bile bile sevdim seni…
Kalbime duşen bu ilk ateşle yaktın beni..
Ben yanmayı sectim sen ise yakmayı
Ben sevmeyi sen sevilmeyi sectin…
Pes ettin dedin ben ise en buyuk savaşları goze aldım bir kez bana guvenmen icin
Ben sevdim sen ise bana guvenmedin……
Ve sen gittin…….
Sevgim aciz ben caresiz….
Oysa sana soyleyecek kelimelerim
Sana gosterecek hayallerim vardı sana dair….
Gozlerin once gozlerimden kactı
Sonra sesin soğudu
Ellerin buz kesti
Oysa gitme kal demek
Dur yapma demek isterdim
Ama bir kez bir kez olsun sana duyduğum sana beslediğim sevgime inandın mı……