Merhabalar. 14 yaşındayım. Dersdeydik. Cok sevdiğim bir hoca vardı. Hic derslere katılasım da yok bu aralar. Onden 3. sıra da oturuyordum. Onlere maalesef oturamam cunku cok rahatsız oluyorum. Herkes beni izliyor gibi hissediyorum. Sonra hoca derslere katılmıyorum diye aldı beni en one koydu. Ses cıkarmadım. Oturdum. Sonra derslere yine katılmadım. Kolay sorulara dahi. Ama inat ettiğim icin değil. Hani bazen olur ya hic katılmama isteği. Odaklanamıyorum zaten bir turlu bu aralar. En one oturduğum icin ellerim titremeye başladı. Ağzım kurudu. İcime bir suru kaygı duştu. Ağlama isteği geldi. Hatta gozlerim yaşardı kendimi zor tuttum. Sonra hocaya arkaya gecebilir miyim dedim gec dedi. Neyse ki anlayışlı bir hoca. Yani hep mutlu ve bu yaştaki insanları anlıyor. Hatta guldu bana bakarken. Yani boyle yaptığım icin asla kızmaz. Sizce beni yanlış anlamış mıdır? Onu kendimden soğutmuş muyumdur?