Son 2 aydır bircok şeyden zevk alamamaya başladım. Teker teker biraz eğlendiğim şeyleri kaybettim. Gulup eğlendiğim zamanların bile yok olduğu anladım. Gun icin tek yaptığım ders calışmak ve gitarla uğraşmak. Ailem de endişelenmesin diye mutluymuş gibi davranmaya başladım. Ozguveni tavan olan ve cok sosyal bir insan olan ben tamamen sıfırlandım. Bir konuda kendime bile guvenemiyorum artık. Kız arkadaşımla 2. yılımız haftaya doğum gunum icimden acaba nasıl olacak hevesi bile gecmiyor. Bir cok huyumu bıraktım, başta iyi bir şey sanıyordum olgunlaştım sandım ama fark ettim ki aynı zamanda iyi olanlar da gitti.

Dışarı cıkamıyorum annem ileri derece astım ve tek gittiğim yer babaannem, o da kanser. Bu yuzden cıkmıyorum ki ben virus kaparsam onlara bulaşmasın. Oyun oynamıyorum ozel okul bursluluğuna hazırlanıyorum Instagram, Twitter ve diğer sosyal medya hesaplarımı kapattım sınava hazırlanabilmek icin. En yakın arkadaşımla goruşmeyi kestik kız arkadaşım dışında kimseyle konuşmuyorum genel olarak. Kilolu veya aşırı cirkin de değilim ( Sebep bunlar değil manasında). Telefon alacağım ne gerek var goruşu başladı ki bundan 5 ay oncesine kadar doyumsuz biriydim, elimde bir şey olsa da yenisini almak isterdim. Kısaca anlatmak gerekirse boyle uzun oldu dostlar, bu ego değil sadece yaşıtlarıma gore biraz zekiyim ve ben bu durumu ergenlik havasına kaptırmak yerine ciddiye alıp cozumune ulaşmak, eskisi gibi canlı biri olmak istiyorum. Goruşlerinizi beklerim.