Gittin!!
Bu gidiş hicbir kelimeye yakışmadı…
Binlerce hece yokluğunla duş kırıklığında..!!!
Yoksun!!
Zaman hep isyankÂr yureğimde…
An be an aklındasın yureğimin…
Hayat hep seni sen geciyor buralarda…
Buralar…
Buralarsa sessiz ve hasret varlığına…
Varlığınsa musalla yokluğuma…
Yokluğum!!
Varlığınla anlamda…
Butun anlamlarımsa ‘SEN’ parantezli cumlelerimde…
Cumlelerim yarım…
Yuklemsiz bir ozneyim sensizlikte…
Sensizlik!!
Tukeniş, karanlık…
Bir yaprağın dalından mevsimsiz duşuşu…
Bir gulun boynunu bukuşu…
Ay’ın geceye kusuşu…
Gece!!
Yoksun diye hep var olan…
Bitmek bilmeyen karanlık…
Tukenmez yalnızlık…
Yalnızlık!!
Varlığın…
Ben ben hep yalnızdım zaten…
Yalnızım cunku ‘SEN’ varsın…
‘SEN’!!
Giden…
Gitmesi gereken…
El yuzlulere sevdalı…
‘SEN’!!
Aşk…
Ayrılık…
Hasret…
Ozlenen…
‘SEN’!!
Kalması gereken…
Ama gitmesi gereken
Ve gitmelerin en yakıştığı…
Yollara sevdalı yolcu…
‘SEN’!!
Tukenişim…
Hasretim...
Gozyaşım…
Guluşum…
‘SEN’!!
SEN… bitmek bilmeyen kacışım…
Bu kadar bendeyken
Bu kadar SEN ’ ken
Yoksun işte…
Yoksun…
Ve yokluğunla firarda harflerim…………