Ben,
kosan adamınım senin ;
Yorgun gecelerine
kandil taşıyan.
Tanıdık,bildik
bir duruşum yok benim.
Arkama bakmadan,
kurumus kan lekelerinin
birer gul gibi actıgı
suretimdeki aynalara
astıgım guluşumle
hep koşan...
Geldigim yol
sana cıkıyor,
gittigim yol da...
Taşıyla,topragıyla
agacıyla,ruzgarıyla
kırk haramilerin yol kestigi,
Baş ucurdugu
butun yollar
sana...
Beni,
halimden anlarsın sen.
halimden,
yani yuzumden...
Aynaya bakıyorum,
seni goruyorum ;
bana bakıyorum
yine sen...
Ellerime bakıyorum
senin ince parmakların geciyor
parmaklarıma,
yuzume yapışan mask
senin suretin.
Kimsenin gelip
gecmedigi yollarda,
kuytu koşelerde
sınıyorum kendimi ;
butun yollarım
sana cıkıyor
