Merhabalar, nasılsınız ? Umarım iyisinizdir. Ben iyiyim diyip geciştiriyorum ama icimden hic iyi değilim. Bu kilo konusu beni cok fazla etkiliyor. Kişiden kişiye farklılık gosterebilir ve ben cok fazla kafama takmış birisiyim. Bu yazım oldukca uzun olacak. Okumak isterseniz okuyabilirsiniz, okumazsanız da cok da sorun değil canınız sağ olsun.

Bu Surece Nasıl Başladım ?
Ben şuan 17 yaşındayım hatta yarın doğum gunum 18 diyeyim. Liseye ilk gectiğimde -yani sanırım 13-14 falan oluyor- kesin olarak kilolu olduğumu farkettim. Yani aslında ondan once de kilolu olduğumu biliyordum fakat hic tartılmadığım icin ve o kadar da rahatsız olmadığım icin ''Tamam biraz kiloluyum da o kadar da cok yok ya'' diyip kendimi oyle gormuyordum. Fakat liseye gectiğimde sınıfıma merdivenlerden cıkamamaya başladım. Nefes nefese kalıyordum, oksuruyordum vs boyle garip bir şeylerdi ama benim aklımda asla kilo falan yoktu. Cok sık olmaya başlayınca hastaneye gittim ve sanırım hayatımda ilk orada tartıldım. 85 falandı diye hatırlıyorum. Daha sonra endokrine yonlendirdiler ve gerekli tahliller yapıldı. Haşimato hastası olduğum ortaya cıktı. Bilmiyorum bu hastalığa o kadar da cok inanmadım yani bilmiyorum ben oyle bir yerlerim ağrıyınca bir şey olunca hastaneye giden birisi değilim. Herhangi bir ilac da verilmedi ben de kontrollere de gitmedim. Neyse olay bundan sonra başladı. İlk zamanlar annem benim icin bu zayıflamak icin kurlere bakıyordu. Arada bazen deniyordu ama tadını sevmediğim icin hicbir şekilde devam etmiyordum. Sonra diyetisyenler araştırdık. Bu arada hastanede de diyetisyene yonlendirmişlerdi ama gunde 10 dilim ekmek vardı bircok yemek vardı. Ben zaten o kadar yemek yiyen birisi değildim benim sorunum abur cuburlardı. Daha sonra akupunktur diye bir şey duydum ve şehrimde de iyi bir doktor buldum. Tek carem o gibiydi o an. Ama şuan bunu oneriyor olmayayım, o zamanlar da araştırmadım daha sonra da araştırmadım. Ama ben o iğnelerin verdiği etkiye inanmıyordum. Cunku cok az besleniyordum ve o beslenmeye gore vermek gayet normaldi. Benim buraya gitme amacım beni bir kontrol eden, hesap vermem gereken birine ihtiyacım olduğuydu. Bu şekilde biraz yavaş bir kilo verme seruvenim başladı. Arada almalarım da oldu cunku bir sure sonra tekrar abur cuburlara geri donmuştum. Bu yuzden de boyle 2 ay boşu boşunaymış gibi geciyordu. 1 ay alıp 2. ay da onu vermeye calışıyordum. Neyse sonuc olarak 1 yılda 25 kilo verdim. Tabi her şey burda bitmedi keşke bitseydi.

Nasıl kilo aldım ?
Ben 162 boyundayım bunu soylemeyi unutmuşum. İdeal kilom 52-60 aralığı falan sanırım. Benim gozum 50'lerde değildi acıkcası. 60 olduğum zaman doktoru bırakmaya karar verdim ve bıraktım. Zaten aralarda abur cubur yemeye de başlamıştım. Ama oyle iyiydi yani. 1 sene gecmişti ama bu bir senenin sadece son birkac ayında spor yapmaya başladım. Yani kilo verirken aslında hic spor yapmıyordum. Oyle yuruyuş bile yapmıyordum. Ama o son zamanlarda yaptıklarımı cok sevmiştim ve fiziğimi de beğeniyordum. Daha sonra ortaokuldaki arkadaşımla karşılaştım ve beni oyle zayıflamış gorunce o da kilo vermek istedi. Daha sonra biz spor salonuna yazılmaya karar verdik ve 3 aylık ikimiz de yazıldık. İlk başlarda yine iyi gidiyordum ama sonra yavaş yavaş her gun abur cubur yemeye başladım. Ve o uc ay bittiğinde nerdeyse her gun spor yapmama rağmen o yediğim bircok cips, cikolata, biskuvi yuzunden 7-8 kilo aldım. Fiziğim yine o kadar kotu değildi. Kendimden şikayet etmiyordum ama tekrar başlamam lazımdı. Abur cuburları tamamen bırakmam lazımdı. Ama bu olayların ustunden kac yıl gecti ve ben ustune 10 kilo daha koydum. Uzun sure 68'de kaldım. Sonra bir sure 72'de. Sonra bir sure 76'da. Ve hatta 80'i bile gordum. Bu dediğim kilolara 2,5 sene icinde ulaştım.

Daha gecenlerde tekrar 79'u gorup başlamıştım. 74'e kadar duştum ve sonra tekrar yedim. Ben artık bir turlu duzene oturtamadım. Sorun sadece bu da değil ben kendimden nefret etmeye başladım. Şuan zaten virusten dolayı dışarı cıkma gereği duymuyorum. Ama zaten dışarı cıkmaya halim yok. İnsanların beni gormesini istemiyorum. Zaten kıyafetlerim olmuyor. Buyuk beden kıyafetler giymek istemiyorum. Kendi goruntumu hic beğenmediğim icin surekli moralim bozuk. Tum hayatımı etkiliyor. Ciddi anlamda bu şekilde yaşamak bile istemiyorum. Ve boyle surekli alıp verip almak beni cok fazla yordu. Ailem artık cok fazla destek olmuyor. İlk zamanlar yanımdalardı ama artık değiller. Evde sağlıksız bir şeyler olmasa yemeyeceğim. Tabi olsa da hayır demem gerekiyor ama gorunce dayanamıyorum. O an hayır diyorum ama bir saat sonra bir bakmışım her şeyi yiyorum. Surekli kilo vermeyi duşunuyorum zayıf halimi, giyeceğim kıyafetleri. Ama hicbir şekilde yapamıyorum.

Belki şuan kendinize guzel bir duzen kurdunuz ve guzel bir şekilde kilo veriyorsunuz. Belki benim gibi başlamaya korkuyorsunuz bir destek istiyorsunuz. Belki başka bir şey. Ben bugun ve yarın kendimi hazırlayıp 5 Kasımda başlayacağım. Yarın doğum gunum olduğu icin kendimi mutsuz hissetmemek icin ondan sonra başlayacağım. Neler yaptığımı o zaman daha detaylı anlatırım. Ama onunuzde bir engel yoksa yarın da değil bugun şuan başlamalısınız. Buraya siz de hikayenizi kısa bir şekilde yazıp -benimki ne kadar kısa olmamış da olsa - birbirimize destek olabiliriz.

Hepinize bol eksiler. Umarım istediğiniz kiloya, goruntuye en kısa surede ulaşmanız dileğiyle