“Zaman zaman kendimi cok mutsuz hissediyorum ve bu his bazen dayanılmaz bir hale geliyor. İşte o zaman gercekten umutsuzluğa kapılıyorum. Her şeyi bir kenara bırakıp hicbir şey yapmak istemiyorum. Bir sure sonra, işleri tam yoluna koydum diyorum, aniden bir şey oluyor ve ben yine aynı yere donuyorum. Sonra iyice ofkeleniyorum...”
Mutsuzluk duygusunu yaşamayan, kendini caresiz hissetmeyen ya da umutsuzluğa kapılmayan bir insan duşunmek cok da gercekci değildir. Bu durum her ne kadar kotu gorunse ve kişiye kendisini kotu hissettirse de dengeli bir şekilde bu duyguları yaşamak aynı zamanda sağlıklı bir ruh haline sahip olduğumuzun da gostergesidir. Ancak bazı kişiler bu donguyu cok sık yaşadıkları ve bununla baş etmekte zorlandıkları icin terapiye başvurabilmektedir.
Genel olarak bu şikayetlerle terapiye başvuran kişiler sıklıkla kendilerini mutsuz ve kotu hissettiklerini ve asıl problemlerinin mutsuz hissetmeleri olduğunu dile getirmektedirler. Yaygın olarak rastlanılan boyle bir durum karşısında terapist ve terapinin amacı ise coğunlukla kişiyi mutsuz eden şeyin gercekte ne olduğunu bulmak ve uygun stratejilerle mudahale edip değişimi gercekleştirmektir.
Aslında terapide neyi bulmaya calıştığımızı ve hedeflediğimizi bir vaka orneği uzerinden kısaca acıklayacak olursak; Bulent Bey guzel bir ornek olabilir:
Bulent Bey, 28 yaşında, bekar, Universite mezunu, bir fabrikada insan kaynakları biriminde calışıyor. Terapiye kendisini mutsuz hissettiği ve son zamanlarda hicbir şey yapmak istemediği icin başvurdu. Mutsuzluk duygusuna nelerin sebep olabileceği irdelendeğinde bu durumunun iş yeri problemleri yuzunden kaynaklandığını soyledi. Konu biraz daha konuşulduğunda“ İşyerinde kendi işlerimi halledip diğerlerinin gorevlerine bile yardım ediyorum. Hatta neredeyse her hafta kendi isteğimle mesaiye kalıyorum. Yine de yaranamıyorum. Sadece iş yeri değil gecen hafta 3 saat trafik cekip kuzenimin yanına gittim. Sonuc: Bu hafta onlar gelmedi. Neymiş trafik varmış...” diye ifade etti.
İlerleyen seanslarda Bulent Bey şunu fark etmeye başladı. Aslında mutsuzluk duygusu onun davranış bicimi ve değerlendirmelerinin bir sonucuydu. Sosyal ve iş ilişkilerinde sorumluluklarından fazlasını yaparak gereğinden fazla ozveride bulunan Bulent Bey karşı taraftan surekli bir beklenti icerisine giriyor ve bu beklentiler karşılanmadığında da kendisini bazen değersiz ve mutsuz hissediyordu. Terapinin calışma konularından biri de buydu. Goruşmelerde oz veri şeması ve değersizlik hisleri uzerine calışıldıkca ve bu konu uzerinde ilerleme sağlandıkca Bulent Bey kendisini daha iyi hissetmeye başlamıştı.
Ornekte olduğu gibi kişi bazen icerisinde bulunduğu duygusal yoğunluk, zorlu yaşam olayları ya da başka bir sebeple, mevcut problemi sıklıkla yaşamasına rağmen probleminin kaynağını bulamıyor olabilir. Bir başka kişi bulmasına rağmen uygun cozum secenekleri uretemiyor ya da uretmesine rağmen bunu uygulamaya koyup bir değişim yaratamıyor olabilir. İşte tam da boyle durumlarda kişiye uygun psikoterapi yonteminin belirlenip uygun mudahalenin yapılması ve kişinin kendisini yeniden tanıması, keşfetmesi ve değişimi gercekleştirmesi icin terapiye başvurması buyuk onem taşımaktadır.

[h=2]İstanbul Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]