Kekemeliğin nedenleri hakkında bir cok goruş ileri surulmuştur. Bu değişik goruşleri beş ana başlık altında toplayabiliriz. Bunlar;
A.Kekemeliği oğrenilmiş bir davranış olarak kabul edenler: Bunlara gore kekemelerle kekeme olmayanlar arasında kume olarak kalıtım, fizik gelişim, sağlık gelişimi, zeka ya da kekemeliğe neden olabilecek tek etken yonunden hic bir ayrıcalık yoktur. Kekemelik oğrenilen bir davranıştır.
B.Kekemeliği perseverasyon belirtisi olarak acıklamaya calışanlar : Bunlar bireyin direnmeye neden olan bir durumun etkisi altındayken konuşmaya zorlanır ya da kişi kendisini konuşmak icin zorunlu hissederse direnme etkisi onun konuşmasını etkiler. Bu direnme ve tepki konuşmada tutulma, yineleme ya da uzatma biciminde ortaya cıkar.
C.Kekemeliği yapısal bir problem olarak ele alanlar: Kekemeliği, bedensel, fizyolojik ya da norolojik bir nedene bağlamaya calışırlar. Bu goruşte olanlara gore, kekeme olan bireyler aslında kekemeliğe uygun, yatkındırlar. Eğer cevre koşulları kekemeliği onleyecek durumdaysa cocuk kekeme olmadan donemi gecirir. Fakat cevre koşulları cocuğun bunyesi ile bağdaşırsa kekemelik gelişir. Kısaca, bu goruşte olanlara gore fizik yapı kekemeliğe uygun ortam hazırlar.
D.Kekemeliğin bir kişilik bozukluğu olduğu goruşunde olanlar: Bunlar coğunlukla ruh bilimci ve ruhsal sağaltımcılardır. Onlara gore kekemelik kişilik bozukluğunun bir belirtisidir. Kekemelik benlik ve rol catışmasıdır.
E.Kekemeliğin tek bir nedene bağlı olmadığı goruşunde olanlar : Riper'e gore kekeme cocuklar, duygusal catışmaları olan bir gecmişe, konuşmada olağan sayılabilecek tutukluğu kekemelik diye tanımlayan, damgalayan bir aileye, kendilerini kekemeliğe kadar goturebilecek uygun bir bunyeye, konuşmalarının akıcılığını engelleyen bir cevreye ve sınırlı hoşgoruye sahiptirler.






[h=2]Kocaeli Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]