Dışlanmaktır, otekileştirilmektir bazen hayatınızdan bezmektir bazen ise sessiz sessiz ağlamaktır. Toplumumuz insanların ic guzellikleri değil dış guzelliklerine onem verdikce ben ve coğu insanın hayatlarını zehir ediyorlar. En yakınlarınız bile sendeki kalcada(bunun kabasını kullanıyorlar) fena, sen o kalcayla o koltuğa nasıl sığıyorsun, daha onlarca kırıcı soz cocukluğum mutlu gecmedi be. Ne zaman değişecekler ki? 96 kilodan 82 kiloya indim sırf bunlar yuzunden hırs yaptım azmettim. Sırf onlara oha ne kadar değişmiş dedirtmek icin. Ama nafile rakam değişti olculerim değişti ama gorunuş aynı hala başkaları seni tarif ederken "bir tane şişko vardı ya ne oldu o?" ya da "bir tane koca ....lu vardı sahi nerede o ?". Artık tukendim en mutlu anımda bile bu sozler beni gunlerce uzmeye yetiyor. Bana bir tavsiye verin abilerim kardeşlerim. Artık kaldıramıyorum en guvendiğim insanlar bile arkamdan boyle şeyler soyluyorlar. En sevdiklerim bile boyleyse ya diğerleri nasıldır? Benim gibi olan bircok insan bu duruma duşen milyonlarca insan var onlar ne yapıyorlar bu durumu unutmak icin?