Sevgili oğretmenim!

Bugun cocuklarımızı teslim ediyoruz size oğretmenim...
Hayatımızın en değerli varlıklarını siz devralacaksınız.
Bir kısmı ağlayıp sızlayacak, bir kısmı kursunuzde zıplayacak, biri okuldan kacacak belki, diğeri altına kacıracak.
Tanıdık manzaralar sizin icin...
Bundan boyle anne babalarından cok sizinle olacaklar; ışığa koşan pervaneler gibi etrafınızda dolanacak, her sozunuze inanmaya hazır bir sevdalılar ordusu halinde gozunuze bakacaklar.
***
Haddim değil size oneride bulunmak; olsa olsa temenniler sıralayabilirim:
Keşke onları eğlenceli bir partiyle karşılayabilseniz; okulu ilk gunden sevdirebilseniz.
Sınıfta yerlerini gosterirken iyi bir sıra arkadaşının, hayatlarında guzel bir kitap kadar ebedi olabileceğini soyleseniz.
Korpe beyinlerini luzumsuz bilgiler, basmakalıp fikirlerle doldurmak yerine, bilgiye nasıl ulaşılacağının ipuclarını verseniz.
Bilgiyi iyi ezberleyenlerin değil, onu suzup analiz edebilenlerin başardığını ilk dersten oğretseniz.
Kor inancın, insanoğlunun ezeli duşmanı olduğunu, yerkureyi itaatin değil sorgulamanın değiştirdiğini anlatsanız.
Gucu silahta, cazibeyi markada arayan kuşaklara gercek kudretin bilgide, asıl cazibenin bilgede olduğunu belletseniz.
Guclu olmanın değil, gucluyken iyi kalmanın zorluğundan soz etseniz.
***
Hoşgorun saclarının, etek boylarının uzunluğunu, yureklerinin coşkunluğunu... Sevgiden zarar gelmez. Asıl şiddete care bulun siz...
Ceteleşmenin değil, sevmenin her zorluğu yenebileceğini soyleyin.
İlmin de aşk kadar sonsuz olduğundan bahsedin.
Eğitimin omur boyu sureceğini, oğrendikce cehaletlerini fark edeceklerini, kendini bilmenin, insanlığı anlamanın onkoşulu olduğunu belletin.
"Her turlu servetin kokeninde alın teri olması gerekir. İnsanı bencillik değil, bonkorluk zenginleştirir" deyin onlara...
Bir eser vermenin olumsuzluğe eş olduğunu, cehaletin insanı karanlığa gomduğunu ezberletin.
Suruye uyanların hicbir iz bırakmadan kaybolduğunu, tarih yazanların farklılar olduğunu soyleyin. Farklılıklarını kabullenin.
İcindeki yeteneği dışarı vurması icin cesaretlendirin onları...
Kanatlarını kırmayın, kanatlandırın.
Filmlerden farklı olarak hayatta bazen kotulerin de kazanabileceğini, ama bunun ilelebet suremeyeceğini, iyiliğin eninde sonunda galip geleceğini anlatın, umutlandırın.
Haksızlık karşısında boyun eğmeyip, tevazu karşısında eğilmelerini tavsiye edin.
Kalemin kılıctan keskin, sabrın ofkeden baskın olduğunu gosterin.
Bağışlamanın kin tutmaktan, paylaşmanın kıskanclıktan ustun olduğunu belletin.
Hic tanımadıklarının acısını cekmenin, insanı buyuttuğunu oğretin.
***
Arada kırlara cıkarın onları; doğanın kokusunu alsınlar; otların cinsini tanısınlar.
Uslu arkadaşlarını ornek verip ezmeyin uluorta...
Yureklendirin. Korkularını yenmelerine, cesareti oğrenmelerine yardımcı olun. Karamsarlığın kuyularında boğulmasınlar.
Dayanışmayı ozendirin, yarışma yerine... Dostunu ihbar edeni değil, ele vermeyeni odullendirin.
Otekini sevmeyi, hataları hoşgormeyi, vefayı, esnekliği oğretin.
Utopyalarını kaybettiler fırtınada; onlara ideallerini geri verin.
Zamanın hakemliğine guvenmeyi ve sabrı telkin edin.
***
İlkin kıymetiniz bilinmeyecek, sozleriniz boşlukta yitecektir belki...
Başkalarını aydınlatma uğraşında kendini tuketen mumlarsınız siz..
Ama biliriz ki, eriyen her mum, ışıttıklarında yaşar.
Sizler de o milyonlarca yurekte, ebediyen yaşayacaksınız, sevgili oğretmenim...

[email protected]
__________________