16 yaşındayım Ne kadar sosyalleşmek istesem de gecmiş travma cocukluk zamanları baskı vb. derken artık ustume sorumluluk alırken bile cekiniyorum. Adamakıllı konuşamıyorum. Zaten hep dıştan yargılayıp insanları dıştan analiz ettiğim icin insan icinde genelde hep dalgaya vurdum ne sosyal bir yaşantım var neden bir yaşanmışlık. Tek başıma yola evde yolakta okulda duşunmekten başım ağrıyor artık, evden dışarı cıkmıyorum.

Okuldan geliyorum okulda hem evde ders. Robot gibi sabahtan akşama kadar yıpratıyor artı olarak anksiyete gelince cıldırıyorum zaten. Ve olaylar tartışmalar Kac yıldır aynı sorunu cekiyorum, etrafımda uyacak adamakıllı konuşacağım kimse yok milletin işi gucu eğlenmek oğrenci haline hedefi işi yok boş boş geziyor. Boyle nereye kadar, oz guvenim olsa da artık yıllardır o iletişimsizlik yuzunden yutuyorum konuşmakta zorlanıyorum. Meslek hayatına girdiğim zaman Milletin gozunde saf s2lak duracağım icin iyicene kendimi kırmaya başladım.

Kac yaşıma geldim ne konuşacağımı biliyorum ne de ne yapacağımı.

Bomboş geciyor, tek başıma zaten kendim konuşmaya korktuğum icin mesleki kararlarımı ailem benim yerime veriyor kendim cok da konuşmuyorum konu hakkında konuşmaya utanıyorum. Ne yapacağım ne olacak dumduz gecip gidiyor bir ilerleme yok.

Bitirirsem direkt askeriyeye gidip kendimi orada sistematik disiplin icinde bir hayata adapte etmek istiyorum.