Burun estetiği benim 7-8 yıldır duşunduğum bir şeydi. Nefes problemim yoktu fakat şekli itibariyle psikolojik olarak beni ciddi anlamda etkiliyordu. Fazlaca takıntı yapmıştım. İnsanların yanında ozellikle yan profilden durmak istemiyordum. Gulerken ucu cok genişlediği icin elimle kapatıyordum vs. Hatta ergenlik donemlerimde burnum cirkin diye oturup ağladığımı biliyorum. Herneyse ameliyata hic cesaret edemiyordum ve zaten calışmaya başlamadığım icin param da yoktu. Sonrasında calışıp para kazanmaya başladım boylelikle ameliyat konusu daha cok aklıma duşmeye başladı. Cesaret hic bir zaman tam olarak toplayamadım onu soyleyeyim.
Bir kac tane tane doktorla goruştum. Muayene randevusu icin ararken bile titriyordum. En son Dr. Bulent Koc ile goruşmeye gittim ve ona ameliyat olmaya karar verdim. Bana gore her doktorun bir burun yapma tarzı var. Bundan kastım şu; kimisi ucunu biraz daha sivri yapıyor, kimisi daha yuvarlak yapıyor, kimisi daha kavisli yapıyor, kimisi daha kalkık vs... Oncelikle sizin kafanızda canlandırdığınız burun ile doktorun yaptığı burunların benzer olması lazım. Yani eski yaptığı burunlar icinize sinmeli. Benim Bulent Bey'de karar kılmamın en buyuk sebebi buydu. Kafamdaki şekli anlayacağını duşundum. Onun yanında tabii ki doktorun verdiği guven cok cok onemli neticede canınızı emanet ediyorsunuz.
Ameliyat gunu yaklaşık 3 saat oncesinden hastaneye gittim. Kan tahlillerim yapıldı. Ameliyat saatinin gelmesini beklemeye başladım. O sırada cok gergin olacağımı duşunmuştum fakat hic oyle olmadı. Sakinleştirici vermiş olduklarını tahmin ediyorum, cok rahattım. Hemşire gelip ameliyathaneye gidiyoruz dediğinde olayı algıladım diyebilirim, biraz gozumden yaşlar akmaya başladı. Sonrası narkoz ve hicbir şey hatırlamıyorum tabii ki
Gozumu actığımda bi sesin ameliyat bitti dediğini hatırlıyorum ve ilk soylediğim şeyin "Bir sorun yok di mi?" olduğunu hatırlıyorum. Her şeyin yolunda olduğunu soylediler ve o anki rahatlamamı size anlatamam. Yıllarca hayalini kurduğum şey bitmişti. Odama geri getirildim ve yavaş yavaş narkozun etkisinden cıkıyordum. Tampon kullanılmadı ve odama geldiğimde burnumdan gayet iyi nefes alıyordum bu beni daha da rahatlattı. Ağrım sızım cok şukur hic olmadı. 1 gun hastanede kalıp ertesi gun evime geldim.
Morarmaları ve şişlikleri soracak olursanız ilk 2 gun hic bir şekilde şişlik, morluk vs. yoktu. 3. gun uyandığımda kızarıklık ve şişlik oluşmuştu. Doktorum oncesinde beni 3. gun konusunda uyardığı icin panik yapmadım. Dediği gibi de 4. ve 5. gun cok cok azaldı zaten.
1 hafta sonrasında alcım alındı. 1 hafta daha duracak olan bi bant takıldı. Alcıdan ilk cıktığında burnum kalıp gibi gorunmuştu gozume ve ucu kalkıktı cok endişelendim. Şimdi bantlarım cıktı. Alcıdan ilk cıktığındaki gibi beni korkutan o kalıp ve kalkık goruntusu hic yok. Şişliklerim biraz devam ediyor ki bu cok normal.
Fotoğraf paylaşımı yapmak istemiyorum, anlayışla karşılarsınız umarım. Sadece istediğim gibi bir burnumun olduğunu soyleyebilirim.
Velhasıl doğru bir doktor secip, kafanızdaki goruntuyu tam olarak anlatmalısınız. Karşı taraftan aldığınız guven doğrultusunda daha kolay karar verebiliyorsunuz zaten. Korkmakta cok haklısınız sonucta ameliyat ama cok istiyorsanız yaptırın derim kızlar. Umarım yardımcı olabilmişimdir. Bol şans diliyorum