Merhabalar herkese, oncelikle ameliyat olmak isteyenlere belki faydalı olur diye duşunduğum icin surecimden bahsedeceğim. Şimdiden belirteyim doktor ismi daha sonuc tam anlamıyla ortaya cıkmadığı icin vermek istemiyorum. Ankara ’da ameliyat olduğumu soyleyebilirim. İsteyen ozelden sorabilir. Ben 3 ay once nefes problemim başta olmak uzere kemerimi duzelttirmek icin ameliyat oldum. Burun ucum hem guzel hem de duşuk değildi. O yuzden fazla değişiklik istemedim. Kemerim duzeltilsin ve kavis verilmesin dedim. Doktor ile anlaştık. Ameliyat gunu korkuyordum doğal olarak ilk kez ameliyat olacaktım. Neyse ameliyatım 1 saat surdu. Cok kısa bir surede cıktım ameliyattan sonrasında baş donmesi, mide bulantısı falan asla yaşamadım. Sadece hafif uykum vardı. Bir saat sonra kalktım tuvalete gittim tek başıma. Gayet her şey normaldi. Akşamında taburcu olup eve dondum. İlk gun aralıklı olarak sık sık jel buz kullandım. Onun etkisiyle mi bilmiyorum ama ne morluk ne şişlik olmadı ben de. Belki de teknikle veya yapılan işlemle alakalıdır. Silikon tamponlar varken biraz nefes alabiliyordum ama asla yeterli değil yoruyor insanı bu durum. Yemek konusunda gayet her şeyi yedim ilk gunden beri. Dişlerimi de fırcaladım. Doktorum sorun olmaz dedi. 3. Gun tamponlarımı aldı doktor hic bir şey hissetmedim yani acı anlamında. Benim alcım 14. Gun alındı. O gune kadar da şişlik vs. Olmadı. Normal hayatıma devam ettim fiziksel olarak ama gelin gorun ki psikolojik olarak cok cok zor bir surec. Sadece ucunu goruyordum ama gozume hic hoş gorunmuyordu. Bu beni cok uzuyordu. 14. Gun alcım alındı. Fazla değişmediğimi gorup sevindim. Yandan kemerim gitmişti orada hoşuma gitti. Eve geldiğimde burun ucum o kadar şişti ki birden sanki arı soktmuştu. O kadar ağladım ki. Ertesi gun bir den o buyuk şişlik indi daha normal bir goruntu geldi ama yine de burun ucumu beğenmiyordum. İki ayım cok kotu cok zor gecti. Şişlerden dolayı surekli değişen bir burun vardı. Kavisi artıyordu sanki. Korkuyordum. Son iki haftadır artık duzeldi psikolojim ilk aylar gibi değil, surekli aynaya bakmıyorum. Kendi haline bıraktım ve bunu yapınca daha guzel gorundu gozume burnum. Artık kendimi seviyorum. Ama ilk aylar cok kotuydum kendimi bu kadar yıprattığım icin uzuluyorum. Doktorum cok kibar, cok mutavazi, cok başarılı. Ameliyattan once başka hastalarıyla da konuştum hepsi cok memnunlardı. İyice araştırıp karar vermiştim. Neyse demem o ki psikolojik olarak kendinizi hazırlayın. Kafaya takmayın. Ben hic ağrı kesici almadım bu surecte cok kolay bir ameliyat tek sorun depresyon cidden insan kendini rahat bırakmalıymış. Ben hata etmişim. Kendinize guveniyorsanız, değişime acıksanız, burnunuz şişken veya gozunuz alışmadan kafaya cok takacaksanız olmayın. Bir de cok cirkin bir burnunuz yoksa olmayın. Cok uzun oldu ama belki duşunenler vardır ve merak ederler diye yazmak istedim. Herkese şimdiden gecmiş olsun